Μουσική: Γιώργος Πολυχρονιάδης
Ερμηνεία: Γιώργος Πολυχρονιάδης
Ζωντανά απο το Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης 1979
Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δεν πρόκειται κανείς να σε σταυρώσει.
Δε θα φορέσεις πια αγκάθινο στεφάνι
ούτε χολή κανένας θα σου δώσει.
Είμαστε πια πολιτισμένοι
πάλιωσε πια ο Γολγοθάς
έχουμε θάλαμο αερίων
θα σε τελειώσουμε μεμιάς!
Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δε θα `σαι απ’ τον Άννα στον Καϊάφα να σε κρίνει.
Ούτε και θα γυρνάς στράτα τη στράτα
ο όχλος να σε τραβάει και να σε φτύνει.
Είμαστε πια πολιτισμένοι
όλα μας τώρα είν’ απλά
βγάζουμε τόσες αποφάσεις
μέσα σε είκοσι λεπτά…
Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δε θα `χουμε σταυρούς, καρφιά και λόγχες, δε θα πονέσεις.
Τώρα αλλάξανε πολύ αυτές οι μόδες
έχουμε ακόμα και στο θάνατο ανέσεις.
Είμαστε πια πολιτισμένοι
έχουμε πια εξελιχθεί
έχουμε βόμβες νετρονίου
και θα πεθάνεις στη στιγμή!
Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δεν πρόκειται κανείς να σε σταυρώσει.
Δε θα φορέσεις πια αγκάθινο στεφάνι
ούτε χολή κανένας θα σου δώσει.
Είμαστε πια πολιτισμένοι
πάλιωσε πια ο Γολγοθάς
έχουμε θάλαμο αερίων
θα σε τελειώσουμε μεμιάς!
Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη…
Αν, αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη…
Τη μεγάλη επιτυχία ο Γιώργος Πολυχρονιάδης την γνώρισε από το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης.
«Το 1974 συμμετείχα για πρώτη φορά με το κομμάτι «Ο τυφλός», σε δική μου μουσική και στίχους του Κώστα Πεΐδη. Αν και τότε ήμουν σε μια πιο ροκ φάση και πήγα μάλλον με το ζόρι -το φεστιβάλ το έβλεπα λίγο καθωσπρέπει-, πήρα την τέταρτη θέση αλλά και το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη. Το 1979 ξαναπήγα με το διαχρονικό τραγούδι «Αν ξανακατέβεις Χριστέ στη γη μας», σε στίχους Σάσας Μανέττα, που πήρε τα πρώτα πέντε βραβεία, σύνθεσης, στίχου, ερμηνείας, ενορχήστρωσης και δημοφιλέστερου τραγουδιστή» τόνισε στην Espresso.
-Ποια είναι η διαφορά των νέων τραγουδιστών με τη δική σας;
«Εμείς ήμασταν ρομαντικοί, αυθόρμητοι, γι’ αυτό κάναμε και λάθη. Δεν ξέραμε τίποτα γι’ αυτή τη δουλειά, ενώ οι σημερινοί, επίδοξοι τραγουδιστές γνωρίζουν τα πάντα. Σήμερα τα νέα παιδιά ξεκινούν εκ του πονηρού και κάνουν στοχευμένες κινήσεις. Σε αυτό συμβάλλουν και οι λεγόμενοι μάνατζερ και δημοσιοσχεσίτες, που εμείς δεν τους είχαμε, οι οποίοι τους συμβουλεύουν τι χρειάζεται να κάνουν για να έχουν επιτυχία. Δηλαδή, με ποιους πρέπει να κάνουν παρέα, σε ποια εκπομπή να πάνε, πώς να φωτογραφίζονται και πώς να φτιάχνουν το λεγόμενο image τους. Το χειρότερο από όλα είναι ότι οι νέοι τραγουδιστές έχουν κακά πρότυπα, γιατί και οι προηγούμενοι ήταν σαν κι αυτούς: δηλαδή με εμφάνιση στο 50 και φωνή στο 10. Γι’ αυτό πλέον είναι δακτυλοδεικτούμενοι οι πολύ καλοί τραγουδιστές, ενώ είναι τόσο πολλή η σαβούρα.»
