ΑΣΤΑ ΤΑ ΜΑΛΛΑΚΙΑ ΣΟΥ 1951 Φώτης Πολυμέρης

ΑΣΤΑ ΤΑ ΜΑΛΛΑΚΙΑ ΣΟΥ
Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα
αστα ν’ ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά
Τώρα που τα νιάτα σου είν’ ολανθισμένα
Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα

Τη γαλάζια θάλασσα κοίτα την πλατιά
κι αστα ν’ ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά
Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα
αστα ν’ ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά

Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα ‘ρθει καλοκαίρι
κι ύστερα φθινόπωρο θα ‘ρθει σκυθρωπό
Στον τρελό τον ώμο σου σ’ άπλωνα το χέρι
Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα ‘ρθει καλοκαίρι

Θα σου πουν χίλιες φορές χίλια σ’ αγαπώ
κι ύστερα φθινόπωρο θα ‘ρθει σκυθρωπό
Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα
αστα ν’ ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά

Θα ‘ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα
που δεν θα ‘χεις κόκκινα χείλη σαν φωτιά
Θα ‘χεις τότε τα μαλλιά καλοχτενισμένα
Θα ‘ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα

Που θα σβήσει η λάμψη αυτή που ‘χεις στη ματιά
και δεν θα ‘χεις κόκκινα χείλη σαν φωτιά
Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα
αστα ν’ ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά

Vinyl 10″, 78 RPM ” Άστα τα μαλλάκια Σου / Το σωφεράκι ” 1950

ΑΣΤΑ ΤΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΣΟΥ
Μετά το ερωτικό ραντεβού έγραψε το θρυλικό Άστα τα μαλλάκια σου
Το τραγούδι «Άστα τα μαλλάκια σου» γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’30, ηχογραφήθηκε το 1951,τραγουδήθηκε από πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και ακούγεται μέχρι τις μέρες μας.
Χρειάστηκαν σχεδόν 20 χρόνια από τη στιγμή που το εμπνεύστηκε μέχρι να φτάσει στα αυτιά του κόσμου.
Μέχρι τότε, παρέμενε στο συρτάρι του στα «αζήτητα».
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Στα τέλη της δεκαετίας του ’30 ο σκηνοθέτης είχε γνωρίσει μια κοπέλα που του άρεσε.
Σε ένα ραντεβού τους στο Καβούρι φυσούσε δυνατός αέρας που σηκώνει το φόρεμα της κοπέλας και χαλούσε το χτένισμά της.
Με το ένα χέρι κατέβαζε το φόρεμα και με το άλλο, φτιάχνει τα μαλλιά της.
Όπως έχει περιγράψει ο Σακελλάριος σε συνέντευξή του, κάποια στιγμή τον πλησίασε και με απελπισμένο ύφους του είπε: «Πω πω χάλια έγιναν τα μαλλιά μου».
Εκείνος της απάντησε: «Μια χαρά είναι και έτσι τα μαλλάκια σου, ανακατεμένα».
Έτσι εμπνεύστηκε την πρώτη φράση του τραγουδιού και όταν επέστρεψε στο σπίτι του, άρχισε να το γράφει.
Το μυαλό του έκανε συνειρμούς γύρω από την ανησυχία της κοπέλας για το πώς δείχνουν τα μαλλιά της και σκέφτηκε ότι κάτι τέτοιο θα έπρεπε να την απασχολήσει όταν γεράσει.
Όσο ήταν νέα, η φυσική της ομορφιά ήταν αρκετή.
Οι στίχοι ολοκληρώθηκαν αλλά το τραγούδι δεν μελοποιήθηκε για αρκετό καιρό.
Κάποια στιγμή ο συνθέτης Μιχάλης Σουγιούλ, γνωρίζοντας ότι ο Σακελλάριος έγραφε στίχους, του ζήτησε ένα τραγούδι που θα μπορούσε να γίνει βαλς.
Ο σκηνοθέτης θυμήθηκε το «Άστα τα μαλλάκια σου» και του το έδωσε.Ο Σουγιούλ ενθουσιάστηκε και έγραψε αμέσως τη μουσική, αλλά καμία εταιρία δεν ήθελε να το ηχογραφήσει γιατί δεν ήταν όπως έλεγαν, «πιασάρικο». Έτσι μπήκε πάλι στο συρτάρι, μέχρι το 1951 που ο σκηνοθέτης αποφάσισε να το συμπεριλάβει στην ταινία του ” Εκείνες που δεν πρέπει ν’ αγαπούν “

Η ΤΑΙΝΙΑ
Η ταινία σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου και σενάριο του ίδιου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, που βασίστηκε στο θεατρικό τους έργο με τίτλο “Φτερό στον άνεμο”
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Η ταινία διαθέτει ένα καστ που το αποτελούν από τη μια το νέο αίμα της εποχής (όπως ο Αλέκος Αλεξανδράκης και η Σμαρούλα Γιούλη – ο Αλεξανδράκης πάντα θεωρούσε αυτή ως την πρώτη του ταινία και όχι την ταινία Δύο κόσμοι που είχε γυρίσει δυο χρόνια πριν από αυτήν) αλλά και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τη Γεωργία Βασιλειάδου, τον νεαρό τότε Γιάννη Γκιωνάκη και βέβαια τη θεατρική ντίβα της εποχής, την Άννα Καλουτά.
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ο Παύλος, νεαρός σπουδαστής μουσικής, που θέλει να κάνει καριέρα ως τραγουδιστής και είναι ερωτευμένος με μια φτωχή κοπέλα, την Καίτη, συγκατοικεί μαζί της και με δύο φίλους του. Λόγω οικονομικής στενότητας, εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του σε κάποιο κέντρο με λαϊκό πρόγραμμα.
Εκεί γνωρίζεται με τη Λίζα, μια μεγαλοκοκότα που προσπαθεί να τον τυλίξει στα δίχτυα της. Γρήγορα, όμως, καταλαβαίνει ότι ο Παύλος συνδέεται με την Καίτη με αληθινό έρωτα. Η Καίτη παρεμβαίνει, φτάνοντας μέχρι και σε απόπειρα αυτοκτονίας, και ξανακερδίζει τον αγαπημένο της. Η ταινία τελειώνει με τον γάμο των δύο νέων.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: Η ταινία θεωρείται μία από τις πιο σπάνιες κλασικές ταινίες της Φίνος Φιλμ. Στην ταινία τραγουδούν ο Φώτης Πολυμέρης, ο Νίκος Παπαδάκης και ο Θάνος Τζενεράλης, σε μουσική του Μιχάλη Σουγιούλ. Ο μεγάλος τραγουδιστής της εποχής Φώτης Πολυμέρης ντουμπλάρει φωνητικά τον Αλέκο Αλεξανδράκη στο θρυλικό σουξέ “Άστα τα μαλάκια σου”, ενώ τη φίλη της Καλουτά, τη Φλώρα, παίζει η Λιάνα Βιτσώρη, κόρη της Νίτσας Τσαγανέα και γυναίκα του Γιώργου Οικονομίδη, που γι’ αυτήν έγραψε το τραγούδι “Μα εγώ αγαπώ τη Λιάνα”. Πολλοί εκείνη την εποχή νόμιζαν ότι όντως ο Αλεξανδράκης τραγουδούσε και του έκαναν πολλές προτάσεις, ειδικά από την Κύπρο, να εμφανιστεί σε νυχτερινά κέντρα.
Ο ΔΙΣΚΟΣ : Το τραγούδι δισκογραφήθηκε το 1951. Πρώτος ερμηνευτής ήταν ο Φώτης Πολυμέρης και ο κόσμος το αγάπησε, αποδεικνύοντας ότι ήταν τελικά «πιασάρικο». Έγινε μεγάλη επιτυχία και τραγουδήθηκε από πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και ακούγεται μέχρι τις μέρες μας.

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΟΥΓΙΟΥΛ
Ο μεγάλος Έλληνας μουσικός, συνθέτης και μαέστρος, που καθόρισε με το έργο του τη μουσική κουλτούρα στη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας. Έχει γράψει τα περισσότερα διαχρονικά τραγούδια της γενιάς του”
Πράγματι, τα τραγούδια του τα γνωρίζουν ως και οι πολύ νεώτεροι, Με ένα μαγικό τρόπο κομμάτια όπως τα περίφημα “Ασ τα μαλάκια σου”, “Ας ερχόσουν για λίγο”, “Και ο μήνας έχει εννιά”, “Κάτι με τραβά κοντά σου”, “Το τραμ το τελευταίο”, “Παιδιά της Ελλάδος παιδιά”, “Αρχισαν τα όργανα”, “Μια ζωή την έχουμε”,”Άλα, άνοιξε και άλλη μπουκάλα”, “Ο Τραμπαρίφας” περνούν από γενιά σε γενιά και εξακολουθούν να είναι ζωντανά. Όλα φέρουν την υπογραφή του Μιχάλη Σουγιουλ (1906 -1958) που δικαίως θεωρείται ο συνθέτης της γενιάς του Μεσοπολέμου με τα περισσότερα τραγούδια, που έχουν φτάσει ως τις μέρες μας.
Ο Μιχάλης Σουγιούλ ήταν μεγάλος μελωδός. Έγραφε με πάρα πολλούς τρόπους, σε διαφορετικά είδη μουσικής, από παραδοσιακούς ρυθμούς μέχρι ρεμπέτικα με ψευδώνυμο, χασάπικα, ζεϊμπέκικα, ως λάτιν φόρμες, ταγκό, βαλς, ρομάντζες και άλλα ελαφρά τραγούδια.Στο ενεργητικό του έχει τις περισσότερες επιτυχίες απ όλους τους σύγχρονούς του. Ήταν πολυγραφότατος, έγραψε περί τα 750 τραγούδια, τη μουσική 10 κινηματογραφικών ταινιών και 50 θεατρικών επιθεωρήσεων, σε όλα τα στυλ και σχεδόν πάντα με μεγάλη εμπορική επιτυχία. Γενικά ό,τι του ζητούσαν το έγραφε.Δεν ήθελε να χαλάει το χατίρι σε φίλους. Χαρακτηριστική η φράση του Αλέκου Σακελλάριου που έλεγε:“Του Μιχάλη και την Αγία Γραφή να του δώσεις, θα τη μελοποιήσει”».
Μετά το 1935 η δημιουργία του απογειώθηκε, Σε συνεργασία με τους Αλέκο Σακελλάριο και Χρήστο Γιαννακόπουλο, ως στιχουργούς, δημιούργησε μεταπολεμικά τη σχολή του “αρχοντορεμπετικου”, μία σχολή που συνδύαζε λαϊκό τροπους -συνήθως χιουμοριστικους- στίχους και μουσική, με δυτικότροπες ενορχηστρωτικές επιρροές. Πρώτο τραγούδι της σχολής αυτής ήταν «Το τραμ το τελευταίο» το 1948 μέσα από την επιθεώρηση “Άνθρωποι άνθρωποι”.
Ο Μιχάλης Σουγιούλ συνεργάστηκε με όλους τους δημοφιλείς ερμηνευτές της εποχής, όπως τη Σοφία Βέμπο, με την οποία περιόδευε στο Αλβανικό μέτωπο, τη Δανάη, την Καίτη Μπελίντα, τον Τώνη Μαρούδα, την Κάκια Μένδρη, τη Στέλλα Γκρέκα, τη Μάγια Μελάγια, τον Νίκο Γούναρη, τις αδελφές Άννα και Μαρία Καλουτά ακόμα και τον Στελλάκη Περπινιάδη και άλλους.
ΠΗΓΕΣ: www.discogs.com, https://ellinikoskinimatografos.gr, www.i-diadromi.gr, www.ogdoo.gr, https://el.wikipedia.org,

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ α χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν