Αύγουστος Νίκος Παπάζογλου

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου
Vinyl, LP, Album ” Χαράτσι ” 1984

ΣΤΙΧΟΙ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Μα γιατί το τραγούδι να ‘ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με ‘πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το ‘χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Vinyl, LP, Album ” Χαράτσι ” 1984

Για ποια γράφτηκε ο «ύμνος» των ερωτευμένων.
Ένα τραγούδι «ύμνος» για τους ερωτευμένους που η ιστορία του κρύβει ανάμεικτα συναισθήματα.
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία του τραγουδιού ‘Αύγουστος’, όπως την μοιράστηκε ο Νίκος Παπάζογλου σε συνεντεύξεις του στη Βίκυ Φλέσσα για την εκπομπή ” ΣΤΑ ΑΚΡΑ ” και στον Λευτέρη Παπαδόπουλο για τη εκπομπή ” ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ” (ΕΤ1, 12-5-2007) (τα βίντεο από τις συνεντεύξεις ακολουθούν)

(ακολουθεί η συνέντευξη) στη Βίκυ Φλέσσα

 

Ο «Αύγουστος» του Νίκου Παπάζογλου με το πρώτο άκουσμα, μπορεί να θεωρηθεί ένα καθαρά ερωτικό τραγούδι. Η αλήθεια όμως είναι ότι το συγκεκριμένο τραγούδι είναι αποτέλεσμα ανάμεικτων συναισθημάτων του δημιουργού του. Ο Παπάζογλου το χαρακτήρισε βιωματικό. Το έγραψε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του, μέσα στο ρημαγμένο από τον σεισμό σπίτι του, στη Θεσσαλονίκη….
Βρισκόμαστε στα τέλη Ιουνίου του 1978, τότε που σημειώθηκε ο φονικός σεισμός στη Θεσσαλονίκη. Ένα από τα πολλά σπίτια που υπέστησαν ζημιές ήταν και εκείνο που έμενε ο Νίκος Παπάζογλου με την οικογένεια του. Ο Παπάζογλου θα προτείνει στη γυναίκα του Βαρβάρα να πάρει τη νεογέννητη τους κόρη και να πάνε να μείνουν σε συγγενείς τους στην Αμερική. Ο ίδιος έμεινε μόνος και με τον φίλο του Σαββόπουλο να τον προσκαλεί στο σπίτι του στο Πήλιο.
Ο Παπάζογλου δέχεται και στο σπίτι του Σαββόπουλου θα γνωρίσει μια καλλονή η οποία τον μάγεψε. Ο Παπάζογλου την ερωτεύτηκε αμέσως όμως οι τύψεις για τη Βαρβάρα και το νεογέννητο παιδί τους δεν τον άφησαν να υποκύψει στο πάθος του. Μπήκε στο αυτοκίνητο του, αποφασισμένος να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Στη διαδρομή η μελαγχολία και οι σκέψεις του χτύπησαν κόκκινο. Ο Αύγουστος μόλις είχε συλληφθεί στο μυαλό του, στιχουργικά και μουσικά. Σε μόλις 20′ λεπτά.
Όπως θα πει ο ίδιος σε συνέντευξη του στην εκπομπή «Στα Άκρα» με την Βίκυ Φλέσσα:
” Το τραγούδι πότε δεν το έγραψα σε χαρτί. Το θυμόμουν απ’ έξω. Το μισό είναι για την κόρη μου και το μισό γι’ αυτήν την κοπέλα.”
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Αύγουστος αρχικά γράφτηκε μόνο ως ένα τραγούδι για κιθάρα – φωνή. Πολύ αργότερα προστέθηκαν τα μέρη των εγχόρδων, που το εμπλούτισαν ενορχηστρωτικά!

Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό μέχρι σήμερα, είναι ότι έμεινε στο συρτάρι για περίπου δύο χρόνια. «Υπεύθυνος» για την καθυστέρηση αυτή ήταν ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, που υπήρξε επιστήθιος φίλος του τραγουδιστή όπως αφηγείται ο ίδιος σε συνέντευξή του στον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Ο Παπάζογλου στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 είχε δημιουργήσει το πρώτο στούντιο ηχογραφήσεων στη Θεσσαλονίκη, συγκεκριμένα στην περιοχή της Παπάφη. Το θρυλικό «Αγροτικόν». Εκεί ένα βράδυ «ταλαιπωρούσε» τους στίχους ενός τραγουδιού, που είχε εμπνευστεί από την γέννηση της κόρης του Αδελαϊδας, αλλά και από την ομορφιά μιας γυναίκας, που τον έκανε να το βάλει στα πόδια και να την περιγράψει λίγο καιρό μετά με τους παρακάτω στίχους:…
Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις…

Το βράδυ εκείνο ο Ντίνος Χριστιανόπουλος κατηφόρισε στο στούντιο και έπιασε «επ’ αυτοφώρω» τον Παπάζογλου να επεξεργάζεται τους στίχους του καινούργιου τραγουδιού. «Δώσε μου να διαβάσω τους στίχους», του είπε. Εκείνος με δισταγμό πρωτάρη του έδωσε το τετράδιο με τους στίχους του «Αύγουστου». «Αυτό δεν είναι τραγούδι, είναι ποίημα», «Μα πως είναι ποίημα βρε Ντίνο; Αφού έχω γράψει και τη μουσική του». «Να μου το τραγουδήσεις», τον προκάλεσε ο Χριστιανόπουλος! Μόλις το άκουσε μελοποιημένο, τον συμβούλευσε να πετάξει τις «εύκολες ομοιοκαταληξίες» γιατί στιχουργικά γινόταν φτωχότερο. Αρχικά, στο τραγούδι υπάρχει η ομοιοκαταληξία με τις λέξεις «έκταση – έξαψη». Αυτές οι δυο λέξεις στάθηκαν η αφορμή για να μείνει στο συρτάρι περίπου δύο χρόνια. Όταν ο Παπάζογλου ένιωσε σίγουρος για το τελικό αποτέλεσμα, μας χάρισε τον μαγικό του Αύγουστο:…

(ακολουθεί η συνέντευξη) (διάρκεια 3΄)

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ “Συναντησεις” ΕΤ1, 12-5-2007 (διάρκεια 55 ΄ )
(ΑΞΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ)

ΠΗΓΕΣ: www.mixanitouxronou.gr, mikropragmata.lifo.gr, www.musicpaper.gr

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν