ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (ΜΠΑΧ), ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ

ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ BLUES
Στίχοι: Γιάννης Σπυρόπουλος “Μπαχ”
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Πρώτη Εκτέλεση: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γιώργος Νταλάρας
P, Album “Διδυμότειχο Blues” 1991

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ (στούντιο)

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΛΑΥΡΕΝΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ (Official video clip)

Η σκηνοθετική επιμέλεια του ξεχωριστού video clip του τραγουδιού ήταν του Νίκου Σούλη.

ΣΤΙΧΟΙ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (ΜΠΑΧ)

ΔΙΔΥΜΌΤΕΙΧΟ BLUES
Το 76 λιγο πριν να φέξει
πήρα ένα πλοίο άσπρο σαν ψυγείο
σαν νοσοκομείο

Το 76 σαν χοντρό αστείο
κρύο χειρουργείο το εθνικό θηρίο
μ’ έστειλε στη Χίο

Θρυλικός κομπάρσος με προφίλ κουρέλα
λούτσα στον ιδρώτα σάπιο καλοκαίρι
κουρεμένοι σβέρκοι

Εθνική διχόνοια τράκες και καψόνια
ίδια πελατεία απ’ το σινέ Ομόνοια
σαν φτηνή κολώνια

Το 76 εκλεισα τα μάτια
κάπνισα μια γόπα σβήστηκα απ’ το χάρτη
κόλαση του Δάντη

Σαν παροπλισμένος ψευτο επαναστάτης
είχα τ’ άλλοθί μου το κουτσό σκυλί μου
την αποστολή μου

Τραυλιζα διατάξτε έσυρα δυο μήνες
μείναν άλλοι δέκα να `μαι στο Χαϊδάρι
παίδες εν καμίνω

Το `κρυβα απ’ όλους σαν παραχαράκτης
είπα θα περάσει ήμουνα προστάτης
Δωρ κι Εφιάλτης

Διδυμότειχο blues
Διδυμότειχο blues
Διδυμότειχο blues

Δίπλα μου η Αθήνα του Οδυσσέα σειρήνα
λαϊκή βιτρίνα ομφαλός του κόσμου
πίσω μου κι εμπρός μου

Χρόνια σαν ταβέρνα σαν καλικατζούρα
κράτος φιλελλήνων του κενού η λατρεία
ποιητική αδεία

Εν πάση περιπτώση πίσω στα δικά μου
στα χακιά άπλυτά μου στα εγερτήριά μου
στη μουγκή σκοπιά μου

Στη μετάθεσή μου στο τρελό βιολί μου
στο βραχνό πρωινό μου στο έτσι αλλιώς κι αλλιώτικο
μπρος στο Διδυμότειχο

Διδυμότειχο blues με ξεκούρδιστη κιθάρα
Διδυμότειχο blues η χαμένη μου πεντάρα
Διδυμότειχο blues η λιγδιασμένη μου τσατσάρα
τα βρεγμένα μου τσιγάρα σάπια φρούτα στα τελάρα
Διδυμότειχο blues

Διδυμότειχο blues τ’ όνομά του είναι αιτία
Διδυμότειχο blues τρύπα στη γεωγραφία
Διδυμότειχο blues αδειανή φωτογραφία
του παράλογου η θητεία αγχωμένη μαλακία
Διδυμότειχο blues

LP, Album “Διδυμότειχο Blues” 1991

Διδυμότειχο Blues: Το τραγούδι που έγραψε ιστορία και άλλαξε τη ζωή του Μαχαιρίτσα
Το «Διδυμότειχο blues» έδωσε τον γενικό τίτλο στον δεύτερο, προσωπικό δίσκο του Λαυρέντη, που κυκλοφόρησε από τη Minos τον Σεπτέμβρη του ’91, με «αιχμή του δόρατος» το συγκεκριμένο τραγούδι και «χρυσώθηκε», σημειώνοντας περισσότερες από 45.000 πωλήσεις. Ήταν η έναρξη της σόλο καριέρας του τραγουδοποιού με αυτό το τραγούδι που την εποχή της κυκλοφορίας του ”έκανε κυριολεκτικά πάταγο” και κατόπιν πήρε τη θέση του όλα αυτά τα χρόνια σαν ένα από τα πιο διαχρονικά τραγούδια που δεν θα ξεφτίσουν ποτέ.
«Το ΄76 λιγο πριν να φέξει πήρα ένα πλοίο άσπρο σαν ψυγείο σαν νοσοκομείο
Το ’76 σαν χοντρό αστείο κρύο χειρουργείο το εθνικό θηρίο μ’ έστειλε στη Χίο».
Με αυτούς τους στίχους αρχίζει το τραγούδι του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και του Γιώργου Νταλάρα «Διδυμότειχο Μπλουζ» σε στίχους του Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου, που κυκλοφόρησε το 1991 και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Τη μουσική έγραψε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο οποίος έκανε τότε την εκκίνηση στη σόλο καριέρα. Όπως είχε πει σε συνέντευξή του στο περιοδικό «ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ», λίγο πριν κυκλοφορήσει το τραγούδι, ήταν έτοιμος να παρατήσει τη μουσική και να εγκατασταθεί μόνιμα στον Βόλο…

Ο Μαχαιρίτσας, πριν ασχοληθεί με το τραγούδι, δούλευε στη δισκογραφική Minos ως κούριερ πωλήσεων. Όπως είχε γράψει ο Μάκης Μάτσας στο βιβλίο του «Πίσω από τη Μαρκίζα, 40 χρόνια ελληνικής μουσικής όπως την έζησα»: «Τον θυμάμαι χαρακτηριστικά: ένας ατίθασος και απείθαρχος νεαρός, που ήταν αδύνατον να συμμορφωθεί με τους κανόνες και τα ωράρια. Σχεδόν κάθε μέρα είχε και έναν καβγά με τον διευθυντή πωλήσεων, τον Βασίλη Μιχαηλίδη», ο οποίος τον απέλυσε από τη δουλειά. Όταν ο Μαχαιρίτσας επέστρεψε στη δισκογραφική εταιρεία ως τραγουδιστής ήθελε να ξεκινήσει σόλο καριέρα. Αρχικά κυκλοφόρησε τον δίσκο «Ο μ’αγαπάς και η σ’αγαπώ» , ο οποίος δεν σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία. Το 1991 παρουσίασε στην εταιρεία Minos το «Διδυμότειχο μπλουζ», το οποίο εμπνεύστηκε από τα χρόνια του στον στρατό. Όπως είχε πει ο Λαυρέντης: «Το τραγούδι αυτό είναι βιογραφικό και αφορά την προσωπική μου ιστορία στο στρατό. Την διηγούμουνα μια μέρα στον Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλο και τ’ απόγευμα μου την έφερε σε στίχους! Ετοίμασα το δίσκο και περίμενα ότι θα κάνει κάποια επιτυχία ένα άλλο τραγούδι, το “Σε στυλ να μη ξεχνιόμαστε”. Όταν όμως ολοκληρώθηκε το “Διδυμότειχο Blues” και το τραγούδησα μαζί με τον Νταλάρα, είδα τις αντιδράσεις όλων στην εταιρεία, που έλεγαν ότι με το τραγούδι αυτό θα γίνει της κακομοίρας! Το είχε καταλάβει ο Μάτσας! Είχε και τρομερές εμπειρίες βέβαια αυτός. Εγώ δεν περίμενα τίποτα και γι’ αυτό ήμουν κι ελεύθερος. Κι όμως, ήταν καταιγιστική η επιτυχία του. Το “Διδυμότειχο Blues”, τώρα, μετά από τόσα χρόνια, το καταλαβαίνω, είναι ένα διαχρονικό τραγούδι κι ένα τραγούδι που δεν ξεφτίζει με τίποτα». Ο Μάτσας και ο συνεργάτης του, Ηλίας Μπενέτος, κατάλαβαν αμέσως ότι θα γινόταν επιτυχία. Ωστόσο, ήταν αντίθετοι με την επιλογή του να το τραγουδήσει μαζί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και επέμεναν να το ερμηνεύσει με τον Νταλάρα.

Στην ιστορία του «Διδυμότειχου» αναφέρθηκε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, σε μια μεγάλη συνέντευξη που μου παραχώρησε (Θανάσης Γιώγλου) στη Θεσσαλονίκη στις 11 Οκτωβρίου 2008.   –  Θ.Γ.  Παρών ήταν κι ο φίλος και συνεργάτης Μάκης Ιωακειμίδης, που συνέβαλε με τις ερωτήσεις του στη διαμόρφωση της κουβέντας.     Λ.Μ.« Εντάξει όλη μου η ζωή άλλαξε μετά το «Διδυμότειχο». Μέχρι τότε είχα πρόβλημα. Δούλευε η γυναίκα μου και με συντηρούσε. Η γυναίκα μου ήταν αγιογράφος, από τότε ζούσαμε μαζί και με συντηρούσε. Είχα κάνει το «Ο Μαγαπάς και η Σαγαπώ», ούτε να παίξω μπορούσα πουθενά, ούτε τίποτα. Θυμάμαι μια φορά πήρα τον Αντώνη τον Βαρδή, είναι φίλος μου. Eίχαμε κάνει το «Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα» που το παίζω και τώρα, το αγαπάω το τραγούδι αυτό γιατί είναι πολύ χαρακτηριστικό και ήταν και η μοναδική φορά που συνεργάστηκα με τους Κατσιμιχαίους, που τους θεωρώ κάτι το εξαιρετικό. Και του λέω «Αντώνη, έχεις πουθενά να δουλέψω, είμαι άφραγκος». Και μου λέει «μα θα σε πάρω εγώ εσένα στο μαγαζί; Είσαι εσύ σε επίπεδο για να παίξεις μαζί μου;» Όχι αρνητικά. «Τι θα παίξεις , είσαι τρελός; Να σε πάρω να παίξεις στα μαγαζιά που παίζω εγώ με την Χριστίνα;» Τότε ήταν με τη Μαραγκόζη. «Να σε καταστρέψω πριν ξεκινήσεις;» Του λέω «αφού δεν έχω να φάω, τι να με καταστρέψεις;» «Όχι, όχι» μου λέει…Πιάνω το Βασίλη, προς τιμήν τους οι άνθρωποι, δεν έχω να πω… Του λέω «Βασίλη να έρθω μαζί σου στην περιοδεία το καλοκαίρι;» Ο Βασίλης όταν έπαιζε παιδιά, γινόταν τέτοιος πανικός και δεν είναι ότι γινόταν πανικός αλλά όποιος έβγαινε να παίξει μαζί του, τον «τρελαίνανε» στην ντομάτα και στο αυγό. Είχε πάει ο Κούτρας και τον είχανε «τρελάνει» τον άνθρωπο. Τον «παλαβώσανε», σταμάτησε να τραγουδάει… Ξέρεις τι είναι να βγαίνεις να τραγουδήσεις και να σου φωνάζουν «Βασίλη ζούμε για να σ’ακούμε…Πήγαινε μέσα ρε…» Τέτοια…Ο Καζούλης ήταν ο πρώτος που άντεξε σε περιοδεία με τον Παπακωνσταντίνου, να μην τον κράζουνε. Όλοι οι υπόλοιποι είχαν «φάει χώμα». Και μου λέει ο Παπακωνσταντίνου «Λαυρέντη δεν σε παίρνω. Εγώ να σε καταστρέψω , με τέτοιο υπόβαθρο και τέτοια τραγούδια που έχεις γράψει με τους “Τερμίτες”;» Κι έμεινα χωρίς δουλειά, δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν είχα να φάω…Και κάναμε το «Διδυμότειχο» και μου χτυπάει ένα τηλέφωνο και ήταν ο Τσακνής. Και μου λέει «μου έχουν κάνει μια πρόταση σ’ένα χώρο αλλά μόνος μου δεν πάω, πάμε να παίξουμε μαζί;» Και του λέω «πάμε»…Μόλις είχα βγάλει το «Διδυμότειχο»…
Θ.Γ.Με το «Διδυμότειχο» πώς έγινε η φάση και πάλι με τον Νταλάρα (σ.σ. μετά την επιτυχία της «Σκόνης»); Ήθελα να μου πεις γι’αυτό.
Λ.Μ.«Μα τον Παπακωνσταντίνου είχα σκοπό να το τραγουδήσει. Ήθελα ο Παπακωνσταντίνου να πει ένα ζειμπέκικο. Και πάω στον Μάτσα και μου λέει «ποιον Παπακωνσταντίνου, με τον Νταλάρα κάντο που είναι σίγουρο ότι τα υποστηρίζει…Ο Παπακωνσταντίνου αν δεν του αρέσει, αν κάτι δεν του πάει καλά, μπορεί να μην το παίξει και ποτέ…Εξάλλου την προηγούμενη φορά με τον Νταλάρα δεν είχαμε καλή συνεργασία;» «Εντάξει» του είπα. Πήραμε τον Νταλάρα, πήγαμε σπίτι του, «τρελάθηκε»… Και βγήκε…Εντάξει, δεν περίμενα ότι θα κάνει τέτοια κατάσταση, έγινε πανικός. Πού να φανταστώ ότι θα βγει και θα είναι για έξι μήνες, νούμερο 1; Έξι μήνες…»
Θ.Γ.Το στήριξε κιόλας ο Νταλάρας… Μέχρι σήμερα το παίζει το τραγούδι…
Λ.Μ.«Μα γινότανε πανικός… Όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε με τον Τσακνή στο «Καφεθέατρο», το πρώτο Σάββατο που πήγα είδα μια ουρά πενήντα μέτρα. Σ’ένα μικρό μαγαζάκι. «Ω ρε Λαυρέντη, για το “Διδυμότειχο” ήρθαμε…»
Θ.Γ.Σας έκαναν και «ιστορία» από πάνω, από το Διδυμότειχο…(σημείωση: Το «Διδυμότειχο blues» προκάλεσε τις αντιδράσεις του Δημάρχου της πόλης Ευάγγελου Παπατσαρούχα, ο οποίος, θεωρώντας πως οι στίχοι προσβάλλουν την πόλη του, κήρυξε ανεπιθύμητους τους συντελεστές του τραγουδιού. Αργότερα βέβαια, καταλαβαίνοντας πως μόνο κακό δεν έκανε το τραγούδι στο Διδυμότειχο, αναθεώρησε.)
Λ.Μ.«Αυτά ήταν υπέρ μας. Δεν καταλαβαίνεις; Έτσι έγινε…»
Θ.Γ.Θυμάμαι πως είχατε έρθει και στο «Ρεξ» τότε. «Ρωγμές στο Διδυμότειχο» λεγόταν το πρόγραμμα.
Λ.Μ.« Ναι είχαμε παίξει. Στο «Ρεξ» έπαιρνα είκοσι χιλιάρικα μεροκάματο. Βρέξει, χιονίσει…Λεφτά πολλά για μένα τότε..» ΠΗΓΕΣ: www.stixoi.info, www.discogs.com, www.ogdoo.gr

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα τραγούδια ανήκουν σε όποιον τα έχει ανάγκη