Πάνος & Χάρης Κατσιμίχας
ΕΛΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
Στίχοι: Πάνος & Χάρης Κατσιμίχας
Μουσική: Πάνος & Χάρης Κατσιμίχας
Ερμηνεία: Πάνος & Χάρης Κατσιμίχας
LP, CD, Album ” Η μοναξιά του σχοινοβάτη ” 1992
ΣΤΙΧΟΙ, ΜΟΥΣΙΚΗ: ΧΑΡΗΣ & ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ
ΕΛΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
Έλα στ’ όνειρό μου και περπάτησε
κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη
κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές
θα πει ότι τυχαία δε βρεθήκαμε
θα πει ότι δε φύσηξε τυχαία
ο άνεμος που σμίγει των ανθρώπων τις ζωές
Μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου τώρα καις
μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου σιγοκαις
Ψεύτικα τραγούδια με κυκλώνουν
κλείνω τ’ αυτιά, κλείνω τα μάτια
και ταξιδεύω μες στο φως άλλου καιρού
και γράφω τ’ όνομά σου με το κόκκινο
το κόκκινο μελάνι της αγάπης
και είμ’ εδώ κι αντέχω κι ας φυσάει από παντού.
Μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου τώρα καις
μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου σιγοκαις
LP, CD, Album ” Η μοναξιά του σχοινοβάτη ” 1992
Ο δίσκος «Η μοναξιά του σχοινοβάτη» είναι ο τέταρτος δίσκος του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα. Κυκλοφόρησε το 1992. Είναι ο δίσκος που περιείχε το ομότιτλο «Η μοναξιά του σχοινοβάτη» ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Παύλο Σιδηρόπουλο που είχε πεθάνει ενάμιση χρόνο πριν.Το τραγούδι ήταν αφιερωμένο στον Σιδηρόπουλο αλλά όπως έχει εκμυστηρευτεί ο Χάρης περιέχει και κάποιες σκόρπιες κουβέντες του Σιδηρόπουλου.
«Καθόμασταν κάπου ένα βράδυ και ξαφνικά γυρίζει ο Παύλος στον ουρανό και λέει: ρε συ Κατσιμίχα, αυτό το κόκκινο φεγγάρι κάτι μου κάνει απόψε!» Αυτή η φράση σχεδόν αυτούσια έγινε στίχος, ενός από τα πλέον δυνατά τραγούδια του Χάρη και του Πάνου, για την παραίτηση αλλά ταυτόχρονα και για το πείσμα.
Από όλους τους δίσκους των Αδερφών Κατσιμίχα, η Μοναξιά Του Σχοινοβάτη είναι ο πιο ευχάριστος, ο πιο βατός. Με εξαίρεση ίσως την ηχητική περιπέτεια της «Εξέγερσης», το μόνο αδύναμο και περιττό τραγούδι του δίσκου, όλα τα κομμάτια εδώ είναι αξιόλογα και τα μισά έγιναν επιτυχίες.
Τρεις διαφορετικοί ενορχηστρωτές εναλλάσσονται (Γιάννης Ιωάννου, Γιώργος Ανδρέου, Χρήστος Ζέρβας), εξυπηρετώντας διαφορετικές ανάγκες και καταθέτοντας τραγούδια που το καθένα έχει κάτι διαφορετικό να δώσει. Η «Γυμνή σκιά» γίνεται η απόλυτη ελληνική ροκ μπαλάντα της εποχής, το «Έλα στ’ όνειρό μου» με το φλάουτο του Θύμιου Παπαδόπουλου είναι ένα υπέροχα εγκάρδιο κομμάτι που δεν μπορούσε να μη γίνει hit και στο φευγάτο «Ωραίο καλοκαίρι» (σε ποίηση Αργύρη Χιόνη και με τη συμμετοχή του Πασχάλη), οι Αδερφοί Κατσιμίχα πετυχαίνουν το πιο ιδιαίτερο τραγούδι τους, συνδυάζοντας μπουζούκια, έγχορδα και σαξόφωνα σε ένα σουρεαλιστικό πίνακα. Σπουδαίο επίσης είναι το ομώνυμο κομμάτι, αφιερωμένο στον πρόσφατα χαμένο τότε Παύλο Σιδηρόπουλο αλλά αντανακλώντας τον ψυχισμό μιας συγκεκριμένης πάστας επίμονων ανθρώπων που δηλώνουν παρών, όπως είχε κάνει λίγα χρόνια πριν το «Είμαστε ακόμα εδώ». Και στο τέλος, αποφορτίζοντας την ατμόσφαιρα, η ελληνική απόδοση στο “Don’t worry (be happy)” προβάλλει ξανά το χιούμορ του γκρουπ, στοιχείο που σε μεγάλο βαθμό είχε λείψει από το άλμπουμ Απρίλη, ψεύτη!.
Χωρίς να παίρνουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά, με αληθινή έμπνευση, ο Χάρης & ο Πάνος Κατσιμίχας καταθέτουν εδώ την πιο εξωστρεφή δουλειά τους και σίγουρα μία από τις καλύτερες.
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν
