Ρένα Κουμιώτη, Μίμης Πλέσσας, Λευτέρης Παπαδόπουλος
ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Ερμηνεία: Ρένα Κουμιώτη
Vinyl, LP, Album ” Μέρες του καλοκαιριού ” 1970
Ο Μίμης Πλέσσας στο πιάνο, η Κατερίνα Ντίνου ερμηνεύει
(σκηνοθεσία : Γιώργος Γκάβαλος)
ΣΤΊΧΟΙ: Λευτέρης Παπαδόπουλος ΜΟΥΣΙΚΗ: Μίμης Πλέσσας
ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ
Ένα καράβι μες στα μάτια μου
σαλπάρει μόλις σουρουπώνει
την ώρα που `μαι στο παράθυρο
την ώρα που `μαι πάλι μόνη
Και ταξιδεύει το καράβι μου
και ψάχνει δίχως να σε βρίσκει
και γέρνουν στα πικρά τα μάτια μου
βαριά ματόκλαδα σαν ίσκιοι
Ένα καράβι μες στα μάτια μου
βουλιάζει μόλις ξημερώνει
τότε που φεύγω απ’ το παράθυρο
για να πλαγιάσω πάλι μόνη
Vinyl, LP, Album ” Μέρες του καλοκαιριού ” 1970
Το εξώφυλλο του δίσκου είναι έργο του ζωγράφου
Σπύρου Βασιλείου
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, στο βιβλίο του «Τα τραγούδια γράφουν την ιστορία τους» θυμάται:
” Η Ρένα Κουμιώτη τραγουδούσε σε μια μπουάτ της Πλάκας. Παντελώς άγνωστη. Ο Λοΐζος με πήρε στην μπουάτ για να την ακούσω. Μου άρεσε πολύ η φωνή της. Άρεσε και στου Πλέσσα. Ο Πατσιφάς ενθουσιάστηκε! Την άλλη μέρα, τη βάλαμε στο στούντιο κι έσκισε! Έτσι άρχισε η καριέρα της…”
1973- Με τον Μάνο Λοΐζο.
Ο Μάκης Δελαπόρτας – ηθοποιός, δισκογραφικός παραγωγός και συγγραφέας- που στο βιβλίο του «Μίμης Πλέσσας, Ένας δρόμος χίλιες νότες» αναφέρεται στην «πρώτη» της Ρένας Κουμιώτη, που έγινε φυσικά στον «Δρόμο»: ” Άλλη μια σπουδαία φωνή, που χαρακτηρίστηκε από τη συνεργασία της με τον Μίμη Πλέσσα, είναι σίγουρα εκείνη της Ρένας Κουμιώτη. Το ξεκίνημά της έγινε σε μια μπουάτ της Πλάκας, όταν έτυχε να την ακούσει ένα βράδυ ο Μάνος Λοΐζος. Τον εντυπωσίασε το ξεχωριστό ηχόχρωμα της φωνής της, και μίλησε γι’αυτήν στον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Τότε έψαχναν μια γυναικεία φωνή, για να πει δυο τραγούδια στο δίσκο που πρόκειται να κυκλοφορήσει από τη Lyra με τίτλο «Ο δρόμος».
Πράγματι, ακούγοντάς την ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, διέκρινε πως αυτή η τραγουδίστρια έχει τη στόφα της μεγάλης ερμηνεύτριας, όμως έπρεπε να πει τραγούδια που της ταίριαζαν. Σε μια ακρόαση που έγινε στην Columbia, την άκουσε ο Αλέκος Πατσιφάς, ο διευθυντής της Lyra, και αμέσως της έκλεισε ραντεβού για να την ακούσει κι ο Πλέσσας, που ήταν ο συνθέτης του «Δρόμου». Εκείνη, με απίστευτο τρακ, βρέθηκε στο σπίτι του, στην οδό Ιθάκης, για να κάνει ακρόαση στα τραγούδια. Στο πιάνο την συνόδευσε ο Μίμης, και η Ρένα τραγουδάει μπροστά στους υπόλοιπους συντελεστές, για να κρίνουν αν πραγματικά ταιριάζει με το ύφος του δίσκου. Ο Γιάννης Πουλόπουλος, που ήταν ήδη καθιερωμένος, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Αλέκος Πατσιφάς. Η τελική απόφαση, βέβαια, ήταν του Μίμη, που ενθουσιάστηκε κι ο ίδιος από την ιδιαίτερη φωνή της και την ξεχωριστή ερμηνεία της.
Αμέσως, μπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησε τα τραγούδια «Πρώτη φορά» και το «Δώσε μου το στόμα σου». Πράγματι η Ρένα Κουμιώτη είναι η αυθεντική λαϊκή φωνή που σφράγισε με τις ερμηνείες της μια σειρά από δισκογραφικά έργα που άφησαν εποχή, στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Επίσης, το μοναδικό μέταλλο της φωνής της την καθιέρωσε ως την πιο σημαντική έντεχνη τραγουδίστρια ως σήμερα.”
1972- Με τον Σταμάτη Κόκοτα στα “Παλιά Δειλινά”.
Η Ρένα Κουμιώτη, λέει σχετικά για την πρώτη της φορά: «Εκείνη η μέρα χαράχτηκε βαθιά, μέσα μου, σαν το ξεκίνημα μιας νέας ζωής. Ήξερα καλά ποιος ήταν ο Μίμης Πλέσσας, και ήξερα καλά πόσο δίκαιος και σωστός ήταν, και τότε, όπως και σήμερα. Αν του έκανε πραγματικά, θα μου έδινε τα τραγούδια του “Δρόμου”. Επίσης θυμάμαι πόσο μου συμπαραστάθηκε ο Γιάννης Πουλόπουλος, και πόσο ζεστά με αγκάλιασαν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Αλέκος Πατσιφάς. Εκείνη την ημέρα, υπέγραψα ένα πενταετές συμβόλαιο με τη ΛΥΡΑ και έκανα τις μεγαλύτερες επιτυχίες μου με τον Μίμη Πλέσσα. Του χρωστάω την καριέρα μου, και τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Γιατί, ξέρω καλά, πως είπα μια από τις τραγουδίστριες που πίστεψε πολύ».
Η περίπτωση της Ρένας Κουμιώτη, είναι μια από τις ελάχιστες, στις οποίες οι πρώτες ηχογραφήσεις τραγουδιστών γίνονται μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες. Συνήθως τα πρώτα τους τραγούδια, περνούν απαρατήρητα και χάνονται στο πέρασμα των χρόνων.
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν
