Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ 1967 Δημήτρης Ευσταθίου

ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία: Δημήτρης Ευσταθίου
Ερμηνεία: Ελένη Ροδά (στην ταινία Τρούμπα 67)
1 LP, Album ” Ο Σταθμός ” 1968
2 Vinyl, 7″, 45 ” Κάθε που βραδιάζει / Η δουλειά κάνει τους άντρες “

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΕΛΕΝΗ ΡΟΔΑ

«Η δουλειά κάνει τους άντρες» πρωτοακούστηκε την ίδια χρονιά από την Ελένη Ροδά στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Τρούμπα ‘67» Η είσοδος στην πίστα της Ροδά να τραγουδά αυτούς τους «αντρικούς» στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου είναι απο τις δυνατές σκηνές της ταινίας και συμπληρώνει όμορφα την εικόνα ο Γιώργος Μούτσιος, το αφεντικό του καμπαρέ, που βάζει την καρέκλα ανάποδα στο κέντρο της πίστας παρακολουθώντας σαν γάτα την ερμηνεία της Ροδά που «κεντάει» αγέρωχη μπροστά από την ορχήστρα.

ΣΤΙΧΟΙ: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ
Το πλαστό το πασαπόρτι
σαν και την καρδιά σου μόρτη
σαν την κάλπικη καρδιά σου
τη σκληρή

Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες
η δουλειά κάνει τους άντρες
το γιαπί το πηλοφόρι το μυστρί

Ρημαδιό ζωή και σπίτι
απ’ τα χούγια σου αλήτη
που μετράς το αντριλίκι
με βρισιές

Μη βροντοχτυπάς τα ζάρια
όσοι είναι παλληκάρια
τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές

1 LP, Album ” Ο Σταθμός ” 1968

Το 1966, ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος γνώρισε στον διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας ΜΙΝΟΣ, Μάκη Μάτσα τον νεαρό τότε συνθέτη Μάνο Λοίζο που έκανε τότε τις πρώτες του προσπαθειες να καταξιωθεί στη δισκογραφία, τον Μάνο Λοΐζο. Η συνάντηση των δύο ανδρών δεν οδήγησε σε συνεργασία διότι οι στίχοι του Λοΐζου δεν έπεισαν τον Μάτσα. Δύο χρόνια αργότερα ο συνθέτης επανήλθε αλλά αυτή τη φορά επέλεξε να συνεργαστεί με το Λευτέρη Παπαδόπουλο που έγραψε τους στίχους. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ενθουσίασε τη ΜΙΝΟΣ, η συμφωνία έκλεισε και ακολούθησε η ηχογράφηση του δίσκου.
«Ο σταθμός» των Μάνου Λοΐζου – Λευτέρη Παπαδόπουλου (1968)
Ένας δίσκος «σταθμός» στην ελληνική δισκογραφία, που εγκαινίασε το νέο σήμα μιας ιστορικής εταιρείας.
Ήταν 13 Δεκεμβρίου του 1968, όταν σε συνέντευξη τύπου, ο ηθοποιός Δημήτρης Μυράτ παρουσίασε τη νέα ετικέτα της δισκογραφικής εταιρείας «Μίνως Μάτσας & Υιός» και τον πρώτο δίσκο με την ετικέτα αυτή, τον περίφημο «Σταθμό» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, που κυκλοφόρησε με κωδικό MSM 101. Ο Μάκης Μάτσας επέλεξε το όνομα του πατέρα του Μίνωα Μάτσα για την Minos, που κυκλοφορούσε το βασικό ρεπερτόριο και το όνομα της μητέρας του Μαργαρίτας για τη Margophone, με το σήμα της οποίας κυκλοφορούσαν οι επανεκδόσεις και οι φθηνότερες σειρές.

Ένας «σταθμός» στην ελληνική δισκογραφία
Οι στίχοι σε ένα τραγούδι ήταν του Μάνου Λοΐζου, τέσσερα από τα επτά τραγούδια ερμήνευσε ο Γιάννης Καλατζής, ο οποίος είχε ήδη σημειώσει τις πρώτες επιτυχίες του με συνθέσεις του Γιώργου Μητσάκη και με τα «Χρυσά κλειδιά» του Θόδωρου Δερβενιώτη και του Κώστα Βίρβου, ενώ με ένα τραγούδι συμμετείχαν η σταθερά ανερχόμενη Λίτσα Διαμάντη, ο καθιερωμένος λαϊκός τραγουδιστής και μπουζουξής Δημήτρης Ευσταθίου και ο Γιώργος Νταλάρας, που «ακροβατώντας» ανάμεσα σε τραγούδια του Γιώργου Μητσάκη και του Σταύρου Κουγιουμτζή, έψαχνε να βρει το δρόμο του. Το δίσκο συμπλήρωναν πέντε ορχηστρικά, τα περισσότερα από τα οποία αποτελούσαν διασκευές και συρραφές από τα θέματα των τραγουδιών.
Αυτός ήταν ο πρώτος από τους τρεις ολοκληρωμένους δίσκους του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Ακολούθησαν οι «Θαλασσογραφίες» το 1970 και το «Να’χαμε τι να’χαμε» το 1972, αλλά και αρκετά «σκόρπια» τραγούδια.

Για τα τραγούδια του «Σταθμού» ο ίδιος ο συνθέτης, ο Μάνος Λοΐζος γράφει στο σημειωμα στο οπισθόφυλλο του δίσκου« Η ορχήστρα ξεθυμαίνει στο τελευταίο της κομμάτι, τα πολύχρωμα φώτα σβήνουν ένα – ένα, το πανηγύρι κοντεύει να πάρει τέλος και τα παιδιά παίρνουν καθένα το δρόμο του… Η πρώτη πρωινή βροχή τους ψιλοβρέχει το μέτωπο. Μέσα από αυτό το κλίμα ζωντάνεψαν τα τραγούδια και οι μουσικές του “Σταθμού” μέσα από τον απόηχο της ορχήστρας, το ξέφτισμα της γιορτής και το αχνό φως της καινούργιας ημέρας που έρχεται…!»
« Οι στίχοι των τραγουδιών που βρίσκονται στο «Σταθμό» ανήκουν στον Λευτέρη Παπαδόπουλο και είναι ένα κομμάτι από την ψυχή του ποιητή. Είναι για πρώτη ίσως φορά που ο Λευτέρης δίνει τον ίδιο του τον εαυτό. Και οι ερμηνευτές του; Δίχως άλλο είναι οι πιο ιδανικοί. Τούτο το τεράστιο σε αξία μουσικό έργο αποδίδεται από τον καθιερωμένο πια Γιάννη Καλατζή, την μοναδική Λίτσα Διαμάντη, τον κλασικό στο είδος του Δημήτρη Ευσταθίου και το καινούργιο ταλέντο: Τον Γιώργο Νταλάρα.
Η εταιρεία «Μίνως Μάτσας & Υιός» αγκάλιασε με πολύ αγάπη το έργο από την πρώτη κιόλας στιγμή, από τότε που ακόμα ήταν στις παρτιτούρες. Για την στερεοφωνική του εγγραφή χρειάστηκαν 214 ολόκληρες ώρες δουλειάς. Πιστεύει δε ότι με το δίσκο αυτό προσφέρει κάτι «νέο», κάτι αξιόλογο στο χώρο της σύγχρονης λαϊκής μουσικής του τόπου μας. »

Vinyl, 7″ ” Κάθε που βραδιάζει / Η δουλειά κάνει τους άντρες “

Πέντε από τα τραγούδια του «Σταθμού» κυκλοφόρησαν παράλληλα και σε δίσκους 45 στροφών. Το «Δελφίνι δελφινάκι» με «Το παλιό ρολόι» (MINOS 5025), το «Η δουλειά κάνει τους άντρες» με το «Κάθε που βραδιάζει» – που δεν συμπεριλήφθηκε στο «Σταθμό» – με τον Δημήτρη Ευσταθίου και τον Μάνο Παπαδάκη (MINOS 5030) και το «Πίσω απ’ την πόρτα» μαζί με το «Το μελαχρινάκι» (MINOS 5054).

Τρούμπα 67
«Η δουλειά κάνει τους άντρες» πρωτοακούστηκε την ίδια χρονιά από την Ελένη Ροδά στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «Τρούμπα ‘67»
Κυκλοφορία ταινίας: 01 Ιανουαρίου 1967
Ηθοποιοί: Ηθοποιοί: Γιώργος Φούντας, Καίτη Θεοχάρη, Μπέτυ Αρβανίτη, Γιώργος Μούτσιος, Σπύρος Καλογήρου, Νάσος Κεδράκας. Η ταινία έχει όλα τα κλισέ, τους περιθωριακούς χαρακτήρες, τους νταήδες, το αντριλίκι αλλά και όλες τις μετανιωμένες «πεταλουδίτσες» που με την βοήθεια του Γρηγορίου «χτίζουν» τον κορμό και την ιστορία της ταινίας, «αφιερωμένη» στα σκοτεινά καμπαρέ, τις αμαρτωλές υπάρξεις , τον υπόκοσμο και τις βρωμοδουλιές της «φημισμένης» τότε Τρούμπας.
Περίληψη: Ένας νυχτοφύλακας (Γιώργος Φούντας) ερωτεύεται μια τραγουδίστρια νυχτερινού κέντρου (Καίτη Θεοχάρη) στην Τρούμπα, και την πείθει να μείνει μαζί του και να εγκαταλείψει τον κόσμο της νύχτας. Εκείνη, όμως, όταν ανακαλύπτει ότι είναι φτωχός, επιστρέφει στην παλιά της ζωή και μπλέκεται σε μια υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών, την οποία κινεί το αφεντικό της (Γιώργος Μούτσιος). Ο νυχτοφύλακας θα προσπαθήσει να γλιτώσει την κοπέλα, αλλά στην συμπλοκή της συμμορίας με την αστυνομία, η αγαπημένη του πέφτει νεκρή.

Η μουσική και τα τραγούδια είναι του Λοΐζου και τα τραγουδούν η Καίτη Θεοχάρη με την Ελένη Ροδά. Το σουξέ όμως της ταινίας είναι η «αντρική» παρουσία και εμφάνιση της Ροδά στο καμπαρέ που τραγουδά στην πρόβα «Η δουλειά κάνει τους άντρες». Με την ελαφρώς βραχνή και μπάσα φωνή η Ροδά αποδίδει στον χώρο το κομμάτι πειστικά και όμορφα. Το τραγούδι με την Ροδά γίνεται αμέσως επιτυχία και την ζητάνε απ’ όλα τα κέντρα να το τραγουδήσει. Όμως το 1968 ο Λοΐζος πάει στην “MINOS” και ετοιμάζεται να βγάλει τον πρώτο του μεγάλο δίσκο, που έμελλε να γίνει τεράστια επιτυχία, τον «Σταθμό». Ο δίσκος είχε «τεράστια» τραγούδια, το «Δελφίνι-δελφινάκι», «το παλιό ρολόι» και το «Η δουλειά κάνει τους άντρες» αλλά όχι με την Ροδά, καθότι είχε συμβόλαιο με άλλη εταιρεία και δεν μπορούσε να το τραγουδήσει στον δίσκο του Λοΐζου. Έτσι το τραγούδι το λέει ο λαϊκός τραγουδιστής Δημήτρης «Μήτσος» Ευσταθίου ή Μπαχαβιόλος, που υπήρχε για πολλά χρόνια μέλος στο συγκρότημα του Τσιτσάνη. Αυτή είναι η πρώτη ηχογραφημένη σε δίσκο εκτέλεση του τραγουδιού.               ΠΗΓΕΣ: www.ogdoo.gr, www.discogs.com, https://stixoi.info, ellinikoskinimatografos.gr, www.youtube.com, www.trikalafocus.gr

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν