ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ
με άρωμα από Τρύπες και Ξύλινα Σπαθιά.
Η ΝΕΑ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης & B-movies
Ερμηνεία: Παύλος Παυλίδης, Γιάννης Αγγελάκας
Vinyl, 7″, Single ” Νέα Βαρβαρότητα / Δεσποινίς ” 2020
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ
Official Video
ΣΤΙΧΟΙ: ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Παύλος Παυλίδης: «Έμπνευση είναι η συμμαχία με το χάος»
Η ΝΕΑ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
θα ταξιδέψουμε λοιπόν μια μέρα μακριά
θα μείνουν άδεια τα κλουβιά που χτίσατε
και οι παγίδες που μας στήσατε
θα διαλυθούν με τον καιρό από του χρόνου τη σκουριά
δεν θα μας φτάνουν πια εδώ οι σφαίρες σας
είμαστε άγνωστα πολύχρωμα πουλιά
η νέα βαρβαρότητα φοράει μανικετόκουμπα
χρυσάφι αγορασμένο απ’ τη Λειψία
κουμπώνει το σακάκι της
και μπρος στο καθρεφτάκι της
προβάρει την καινούργια πανοπλία
η νέα βαρβαρότητα από την αρχαιότητα
παλιά γαλέρα με καινούργιους σκλάβους
γυρίζει τη σελίδα αλλάζει πια ενότητα
χορεύει και κυκλοφορεί με μπράβους
θα ταξιδέψουμε λοιπόν μια μέρα μακριά
θα μείνουν άδεια τα κλουβιά που χτίσατε
και οι παγίδες που μας στήσατε
θα διαλυθούν με τον καιρό από του χρόνου τη σκουριά
δεν θα μας φτάνουν πια εδώ οι σφαίρες σας
είμαστε άγνωστα πολύχρωμα πουλιά
η νέα βαρβαρότητα ελέγχει την ποιότητα
μπορείς να κοιμηθείς ήσυχα τώρα
και τρίβοντας τα χέρια της γυαλίζει τα αστέρια της
κατέφθασαν οι μάγοι με τα δώρα
η νέα βαρβαρότητα με αβάσταχτη ελαφρότητα
ακούμπησε στο έδαφος τα βάρη
και μέσα απ’ το αερόστατο με στόχο τους αιθέρες
γελάει και μας δείχνει το φεγγάρι
η νέα βαρβαρότητα με πόση σοβαρότητα
σκλάβα μιας άρρωστης κυρίας
μοιράζει τα υπάρχοντα του εκλιπόντος άρχοντα
δακρύζει σε γκαλά φιλανθρωπίας
η νέα βαρβαρότητα μαγκιά και χυδαιότητα
γελάει τρανταχτά μεσ’ στο πορνείο
έχει προτεραιότητα με χάρη και απλότητα
φοράει το καινούργιο προσωπείο
θα ταξιδέψουμε λοιπόν μια μέρα μακριά
θα μείνουν άδεια τα κλουβιά που χτίσατε
και οι παγίδες που μας στήσατε
θα διαλυθούν με τον καιρό από του χρόνου τη σκουριά
δεν θα μας φτάνουν πια εδώ οι σφαίρες σας
είμαστε οι άθλιοι που ζούμε στη σκια
Vinyl, 7″, Single ” Νέα Βαρβαρότητα / Δεσποινίς ” 2020
Εξώφυλλο δίσκου Πέτρος Βούλγαρης
H Inner Ear ανακοινώνει την κυκλοφορία δύο single των Παύλου Παυλίδη & B-movies. Σ’ αυτά περιέχονται τα κομμάτια Η Νέα Βαρβαρότητα -με την συμμετοχή του Γιάννη Αγγελάκα-, Δεσποινίς, Απέναντι και Άφησα τον Φόβο Να Φύγει. (14 Σεπτεμβρίου 2020)
Δύο σπουδαίοι τραγουδοποιοί σε μια μουσική συνεργασία με πολλά μηνύματα. Ή και μια post rock ελεγεία για όσους συνεχίζουν να ταξιδεύουν στη νέα εποχή. Οι Παύλος Παυλίδης & B-movies και Γιάννης Αγγελάκας επιστρέφουν μετά τις κοινές εμφανίσεις τους και στα ηχεία μας με μια μελωδία που μένει στα αυτιά και στίχους που γεννούν σκέψεις. Ηλεκτρική ενέργεια, ηλεκτρισμένες λέξεις και ηλεκτρονικά στοιχεία, που διανθίζουν το τραγούδι που μιλά για τους καιρούς που ζούμε.
«Η νέα Βαρβαρότητα» είναι ένα rock τραγούδι που περιγράφει το νέο προσωπείο της βαρβαρότητας, που φτιασιδώνει κάθε τόσο το γερασμένο της πρόσωπο για να εξασφαλίσει τη διαρκή της επικαιρότητα. Η βαρβαρότητα διεκδικεί την αθανασία που τρέφεται από κατεστραμμένα όνειρα και ψευδαισθήσεις ελευθερίας. Ωστόσο πάντα θα συναντά τη σθεναρή αντίσταση των αντίρροπων δυνάμεων που λυγίζουν τα κάγκελα της αβάσταχτης ελαφρότητας, απελευθερώνουν και καλούν τους ανθρώπους σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Ο Παύλος Παυλίδης και ο Γιάννης Αγγελάκας μας θυμίζουν την ανθρώπινη υπόσταση μας σε έναν κόσμο που αποθεώνει την κατασκευασμένη εικόνα και την ιδεολογία του ελκυστικού τίποτα.
Ο ένας με τις Τρύπες έριξε το τείχος. Ο άλλος με τα Ξύλινα Σπαθιά το θρυμμάτισε.
Και μετά η ζωή τους συνεχίστηκε…
Ο κόσμος μπορεί να κρατάει την ιστορικότητα της πρώτης φοράς που ο Αγγελάκας και ο Παυλίδης ανεβαίνουν μαζί στη σκηνή για να πει ο καθένας τα τραγούδια του και μερικά να τα πουν παρέα. Εκείνοι, όπως λένε, κρατάνε μόνο τη χαρά τους: ” Γι’ αυτό (λένε), δεν σχεδιάζουμε τίποτα. Μόνο χαιρόμαστε. ο κόσμος όμως μπορεί να κρατήσει την ιστορικότητα. Ο κόσμος δεν ακούει πια δίσκους ολοκληρωμένους. Έχει χαθεί αυτή η μαγεία. Τώρα μόνο ψάχνεις τραγούδια στο Youtube…Αυτό δυστυχώς πάει περίπατο. Αλλά εμείς οφείλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε δίσκους γιατί αυτή είναι η τρέλα μας. Και αυτό θα κάνουμε.”
Στο ερώτημα: Πόσο μακριά μπορεί να πάει μια συνεργασία και από τι εξαρτάται η πορεία της με δεδομένο ότι ανθρώπους που αγαπούν τα τραγούδια σας να επιμένουν να συνεχίσετε κι άλλο παρέα απαντούν: Γιάννης Αγγελάκας: ” Τίποτα δεν σχεδιάζω όλα προκύπτουν από την χαρά της στιγμής. Έτσι έγινε και με την Νέα Βαρβαρότητα,το έγραψε ο Παύλος,το άκουσα και είπα “ωραίο πάμε να το τραγουδήσουμε”. Τι θα γίνει, που να το ξέρω; Η χαρά είναι ο μπούσουλας, αυτή μας οδηγεί. “ και ο Παύλος Παυλίδης συμπληρώνει: ” Ετσι ειναι. Μέχρι στιγμής έγινε τελείως αυθόρμητα και χωρίς πλάνο. Ποιός ξέρει τι μπορεί να προκύψει; Δεν έχουμε συζητήσει κάτι σχετικό. “
Στο ερώτημα Το τελευταίο τραγούδι που μοιράζεστε μιλάει για τη νέα βαρβαρότητα. Τελικά πόσο διαφορετική είναι από την παλιά ή είναι διαχρονική; Ο Παύλος Παυλίδης λέει: ” Όταν έγραφα τους στίχους σ’ αυτό το τραγούδι κατάλαβα ότι θα μπορούσα να γράφω επί ώρες χωρίς σταματημό. Δυστυχως, είναι πολύ εύκολο το θέμα. Κοιτας απλά γύρω σου. Και μέσα σου βέβαια. Είναι σαν Alien. Καμια φορά μεταμφιέζεται και σε “νέα τρυφερότητα”. ” Η βαρβαρότητα πάντα φουντώνει εκεί που δεν υπάρχει πνευματική καλλιέργεια. Και δεν εννοώ πτυχία. Η πνευματικότητα είναι το όπλο κατά της βαρβαρότητας. Πριν κάποια χρόνια μας θύμισε ο Γιάννης το στιχάκι απ την “Πλημμύρα” του Μάρκου. “Έπεσα για να το σώσω κόντεψα να την πληρώσω.” Επεσε όμως … και είπε και ένα τραγούδι… Αυτό εννοώ πνευματικότητα.” Και ο Γιάννης Αγγέλακας εξηγεί ότι: “Η βαρβαρότητα της ευμάρειας με την αυτοκαταστροφική της αλαζονεία και αυτή της ένδειας με το χάος, το σκοτάδι και την βία της στο ίδιο σαθρό χώμα πατάνε. Σ’ αυτό της ανημποριάς μας να σκεφτούμε ορθά να κρίνουμε ορθά και το κυριότερο να αυτοκριθούμε ορθά.”
Δεν χρειάζονται συστάσεις για αυτούς που χάραξαν στο χρόνο την πορεία των σκέψεων μιας νεολαίας που πότε δεν μεγαλώνει. Είναι πάντα εκεί να σπάνε τη σιωπή της υποτονικότητας μιας καθημερινότητας που ρουφά το μυαλό του καθενός μας με την νέα της αμφίεση. «Η νέα βαρβαρότητα» είναι εδώ. Μα ακριβώς δίπλα της είναι και εκείνοι που την ξορκίζουν όπως έκαναν πάντα με στίχους που υπονομεύουν την ψεύτικη ομορφιά και φωνή που χαράζει την μνήμη από την πρώτη στιγμή. Είναι η συνάντηση από Γιορτή Σε Γιορτή που σε κάνει να θέλεις να σταματήσεις το χρόνο. Είναι ο Παύλος Παυλίδης, οι Β-Movies και ο Γιάννης Αγγελάκας που μπορούν και επαναφέρουν τους ρυθμούς της καρδιάς σε επίπεδα που ζεις την αλήθεια.
Φαίνονται μόνο τα μάτια του μέσα στο δωμάτιο. Σπάνια άναβε το φως, συνήθιζε να γράφει μόνο με το φως από το καντήλι. Του άρεσε να βλέπει τη στάθμη να λιγοστεύει στο ποτήρι και οι ήχοι όταν η φλόγα πάλευε να μείνει ζωντανή τη στιγμή που το λαδί τέλειωνε. Το ίχνος του καπνού από το καμένο φυτίλι του έδινε την ρότα για όλες τις σκέψεις. Λάτρευε τη σκιά του μολυβιού του πάνω στο χαρτί . Έμοιαζαν όσα έγραφε κρυφά και είχαν το βάρος όλων όσων κανείς δεν ήθελε να δει.
Δεχόταν σπάνια φίλους στο σπίτι. Έβγαινε μόνο τα βράδια και σε μικρές σκοτεινές συνοικίες. Παρακολουθούσε τη ζωή από την ταράτσα. Η τηλεόραση ήταν πάντα κλειστή και στον υπολογιστή η ενημέρωση φιλτραρισμένη μέσα από τα γυαλιστερά του μάτια.
Είχε δημιουργήσει μια ολόκληρη επανάσταση κάτω από την μύτη των εξεχόντων αρχόντων, τόσο καλά χαραγμένη σε φλέβες και σε υπονόμους που ήξερες πως την πλησιάζεις όταν περπατάς στα σοκάκια των επαναστατημένων γειτονιών. Ήξεραν ποιος ήταν στην δική τους γαλέρα όταν συναντιούνται, από τη φωτιά στα μάτια τους. Δεν μιλούσαν όλα τα έλεγαν οι σκιές που δεν φαίνονταν. Άσκιοι ανέσα σε όλους όσους αφήνουν το αποτύπωμα στο καθαρό φως. Βία και ωμότητα βρωμίζει το λευκό χαρτί την ώρα που προσπαθείς να την αρνηθείς με εξομολογήσεις μελάνης και γραφίτη.
Πρόσεχε την μέρα ποιοι είναι εκείνοι που πια δεν έχουν υπόσταση μόρια και κρύβονται μέσα από κενά βλέμματα ανησυχίας και αλληλεγγύης για την πορεία μιας παρέας πάνω στον πλανήτη που λέγεται κοινωνία. Ανδρείκελα και μαριονέτες σαν εκείνη που βάζει το κόκκινο κραγιόν της , τη βέρα στο δεξί και τρέχει πανικόβλητη να βρει ποιος θα μετρήσει το μπόι της διπλά στον κύριο με το καπελάκι και το λόγιο μούσι. Μασκαράδες σε μια καλή τάξη που μόνο βρώμα αναβλύζει το στόμα τους. Ο χρυσός που έχουν στα χέρια δεν είναι κανενός, εκείνος όμως που τα βράδια καίγεται στη φλόγα ενός καντηλιού είναι όλων. Σηκώνεται από το γραφείο τσαλακώνει το χαρτί και βγαίνει στη νύχτα. Τώρα κάνεις δεν θα μπορεί να δει πως η σκιά του στο φεγγάρι δεν υπάρχει.
Νομίζω ότι το σχόλιο που παραθέτω είναι μια μικρή πραγματεία αλλά οι στίχοι είναι πραγματικό σενάριο για ταινία.
ΠΗΓΕΣ: www.discogs.com, https://innerear-pavlidis.bandcamp.com, www.elculture.gr, https://left.gr, www.athensvoice.gr, www.ogdoo.gr,
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν
