ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ 1944 Ρένα Βλαχοπούλου

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ

ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος
Μουσική: Γιάννης Σπάρτακος
Ερμηνεία: Πάνος Παπαθανασίου
Vinyl, 7″, 45 ” Θα σε πάρω να φύγουμε / Αγάπη μου που νάσαι ” 1958
Ερμηνεία: Ρένα Βλαχοπούλου
Vinyl, LP, Compilation ” Θα σε πάρω να φύγουμε ” 1985

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: XAVIER CUGAT and HIS ORCHESTRA (Instrumental)

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ (ορχηστρικό)

ΣΤΙΧΟΙ: ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ

ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ
Θα σε πάρω να φύγουμε
σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη
που κανέναν δεν ξέρουμε
και κανείς δε μας ξέρει

Δε θα έχει η αγάπη μας
καρδιοχτύπια και πόνους
κι αγκαλιά θα βαδίζουμε
στους μεγάλους τους δρόμους

Θα σε πάρω να φύγουμε
ως του κόσμου την άκρη
για να πάψει απ’ τα μάτια σου
να κυλάει το δάκρυ

Θα σε πάρω να φύγουμε
σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη
που κανέναν δεν ξέρουμε
και κανείς δε μας ξέρει

Vinyl, 7″, 45 ” Θα σε πάρω να φύγουμε / Αγάπη μου που νάσαι ” 1958

Η ΠΡΩΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ: ΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1944
Μπορεί πρώτη να το τραγούδησε η Ρένα Βλαχοπούλου το 1944 στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Αθήνα, αλλά δεν ήταν εκείνη η πρώτη που το ηχογράφησε σε δίσκο. Βλέπετε, τότε το εργοστάσιο τής Κολούμπια στην Ριζούπολη ήταν κλειστό λόγω πολέμου. Έπειτα η Ρένα ακολούθησε τον Γιάννη Σπάρτακο στην Αμερική, εκείνος άρχισε την συνεργασία του και την προσωπική του σχέση με το «αηδόνι τής Χιλής», την Ροζίτα Σεράνο και το «Θα σε πάρω να φύγουμε» κυκλοφορούσε μόνο στις ξένες διασκευές του με την ορχήστρα τού Xavier Cugat ή με τον Jan August, τον πιανίστα. Τελικά το 1985 η Ρένα Βλαχοπούλου ηχογράφησε για πρώτη φορά το τραγούδι το οποίο περιελήφθη σε δύο συλλογές με τους τίτλους ” Θα σε πάρω να φύγουμε ” και ” Η αρτίστα “.

Η ΠΡΩΤΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ: ΠΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ 1958
Μόνο το 1958 πια, όταν ο Σπάρτακος είχε γυρίσει στην Ελλάδα οι μεγάλες του επιτυχίες τής περιόδου 1941-1944 κυκλοφόρησαν σε δίσκους από την εταιρία Fidelity, που διηύθυνε ο Αλέκος Πατσιφάς. Τότε, η Ζωή Κουρούκλη ηχογράφησε το «Ένα φιλάκι να σου’ δινα» και το «Αγάπη μου πού να’ σαι», και τότε ο crooner Πάνος Παπαθανασίου, αδελφός τού Λέανδρου Παπαθανασίου και θείος τής Vicky Leandros, τραγούδησε «Αν είχατε τα μάτια τα δικά μου» και «Θα σε πάρω να φύγουμε» με τους στίχους τού Αλέκου Σακελλάριου, που τόσο πολύ αγαπήθηκαν,

Vinyl, LP, Compilation ” Θα σε πάρω να φύγουμε ” 1985

ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ (Δεκαετία του 40)
Το ταμπεραμέντο, το ταλέντο και το χιούμορ της, την καθιερωσαν ως μια από τις πιο αγαπημένες κωμικές ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου. Η Ρένα Βλαχοπούλου, εκτός από υποκριτικό ταλέντο, διέθετε και εξαιρετική φωνή και μάλιστα είχε ήδη διαγράψει λαμπρή πορεία στο χώρο της τζαζ μουσικής πριν γίνει ηθοποιός. Το 1940 συναντά τον πιανίστα και μαέστρο, Γιάννη Σπάρτακο που μαγεμένος από τη φωνή της , της προτείνει να συνεργαστούν.
Η πρώτη συνάντηση τους έγινε το καλοκαίρι του 1940 στο βαριετέ «Όασις». Ο νεαρός Γιάννης, πιανίστας και μαέστρος, μαγεύεται από τη φωνή της και της προτείνει να συνεργαστούν. Ο πόλεμος διακόπτει τα σχέδια τους και η επόμενη συνάντηση τους θα γίνει στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής.

Στο Θέατρο «Πάνθεον» εκείνος διασκευάζει Ιταλικά τραγούδια και εκείνη τα απογειώνει με τη φωνή της. Η Τζαζ μουσική γίνεται μόδα και η νεολαία πλέον διασκεδάζει με τους μοντέρνους ρυθμούς της ορχήστρας του Σπάρτακου. Η Ρένα ξεκινά να ηχογραφεί τους πρώτους δίσκους της στην ODEON. Τα πρώτα της τραγούδια ήταν το «Πάψε να κλαις» του Κώστα Γιαννίδη και το «Θα φύγω για πάντα» του Φαρούγια. Το 1944 η Ρένα και ο Σπάρτακος παρουσιάζουν τη θρυλική επιτυχία τους «Θα σε πάρω να φύγουμε», αποτυπώνει τον πόθο του Έλληνα να ξεφύγει από τα «καρδιοχτύπια και τρόμους» που – όπως λέει ο στίχος- επέβαλε η Κατοχή στη σκλαβωμένη Ελλάδα

Στο Σινέ Νιους,της Οδού Σταδίου, ο μεταγενέστερος κινηματογράφος «Άστορ» στις αρχές του ’44, ο Γιάννης Σπάρτακος θα παρουσιάσει τη μεγάλη επιτυχία «Θα σε πάρω να φύγουμε» Στίχοι Αλέκος Σακελλάριος, Ερμηνεία Ρένα Βλαχοπούλου Όπως διηγούνταν ο ίδιος, του έδωσαν οι δυο συγγραφείς τους στίχους και εμπνεύστηκε τη μελωδία πάνω στο τραμ, καθώς πήγαινε στο σπίτι του.Το τραγούδι θα ηχογραφηθεί από πολλούς/ές μετά τον πόλεμο, θα ξεπεράσει, τα σύνορα της Ελλάδας,

1947: Ρεσιτάλ στο Ριάλτο της Αλεξάνδρειας

Το καλλιτεχνικό ντουέτο χωρίζει για λίγο καιρό (η Ρένα εμφανίζεται κυρίως σε θέατρα με άλλες ορχήστρες και ο Σπάρτακος σε βαριετέ) αλλά ξανασμίγει στα μέσα του ’46 για να ξεκινήσει μια μεγάλη περιοδεία. Τον Ιούλιο του ’46 γνωρίζουν πρωτοφανή επιτυχία στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια πηγαίνουν στην Αίγυπτο (με εξίσου μεγάλη επιτυχία), στη Μέση Ανατολή (στο κοινό τους και ο Σάχης της Περσίας! ο οποίος γοητευμένος από τη φωνή της Ρένας θα της χαρίσει ένα μενταγιόν) και από εκεί στην Αμερική, όπου θα μείνουν για τρία χρόνια.

Υπογράφουν συμβόλαιο με το περίφημο ατζέντη Lou Leslie που αποφασίζει να παρουσιάσει ένα show σε θέατρο του Broadway με επικεφαλής το ντουέτο «Rena and Spartacus» Φαίνεται όμως πως ο άλλοτε ατζέντης της της Lena Horne δεν είναι πλέον ικανός να βρει τους χρηματοδότες που απαιτούνται αλλά, έχοντας ερωτευτεί τη Βλαχοπούλου, δεν θέλει να τα παρατήσει. Οι πρόβες συνεχίζονται χωρίς να φαίνεται φως στον ορίζοντα, οι δυο καλλιτέχνες σπαταλούν όσα χρήματα είχαν κερδίσει στη Μέση Ανατολή και κάποια στιγμή ο Σπάρτακος ζητάει (επεισοδιακά…) από τον Leslie το συμβόλαιο, το σκίζει και με ένα νέο ατζέντη ξεκινούν την περιοδεία τους σε πολιτείες της Αμερικής, λιγότερα φιλόδοξα πλέον αλλά με ικανοποιητική επιτυχία Στην Αμερική ο γιάννης Σπάρτακος και η Ρένα Βλαχοπούλου δεν εμφανίζονται μόνο σε ελληνικές παροικίες, όπως άλλοι έλληνες καλλιτέχνες που επισκέπτονται την Αμερική, αλλά και σε αμερικανικά κέντρα, cocktail lounge και jazz clubs. Ένα πρόγραμμα που έχει φτάσει στα χέρια μου μας αποκαλύπτει το ρεπερτόριό τους: τραγούδια του Σπάρτακου (που προφανώς η Ρένα τα έλεγε στα ελληνικά), αλλά και τραγούδια αμερικανικά (πχ. του Irving Berlin—άλλωστε τα αμερικανικά δημοσιεύματα της εποχής αποκαλούσαν τον Σπάρτακο «Έλληνα Irving Berlin»), ισπανικά, γαλλικά και φυσικά το ιταλικό «Piove» («Βρέχει»). Υπάρχει ακόμα ένα spiritual, το «Motherless Child».

Η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Γιάννης Σπάρτακος στην Αμερική

Μπορεί τα σχέδια για εμφάνιση στο Broadway να μην ευοδώθηκαν, ωστόσο ο Γιάννης Σπάρτακος γεύτηκε τη διεθνή επιτυχία όταν κάποια στιγμή, ενώ βρίσκονταν στο αυτοκίνητό του με τη Ρένα Βλαχοπούλου ταξιδεύοντας για κάποιο σταθμό της περιοδείας τους στην Αμερική, άκουσαν το «Θα σε πάρω να φύγουμε» να εκτελείται από την ορχήστρα του Xavier Cugat. Ο Σπάρτακος είχε από καιρό δώσει την παρτιτούρα σε άλλο ατζέντη, χωρίς να περιμένει πολλά, και το τραγούδι μετονομάστηκε σε «Greek Bolero» για να ακολουθήσει τη δική του καριέρα στις ορχήστρες όλου του κόσμου (η ηχογράφηση του Cugat αλλά και η ηχογράφηση του Jan August περιέχονται στο τριπλό CD 70 χρόνια Γιάννης Σπάρτακος που περιλαμβάνει τα άπαντα του συνθέτη στις 45 και 33 στροφές).

Θα ακολουθήσουν οι εμφανίσεις τους στην Αμερική. Το 1951 η Ρένα επιστρέφει στην Ελλάδα κουβαλώντας πλέον τον τίτλο της Βασίλισσας της Τζαζ αλλά και έναν μύθο γύρω από τη σχέση της με το Σπάρτακο. Ο Σπάρτακος άσκησε μεγάλη επίδραση στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας της Βλαχοπούλου ως τραγουδίστριας, η οποία κέρδισε τότε από το κοινό τον τίτλο «βασίλισσα της τζαζ» και ο Σπάρτακος τον αντίστοιχο του «βασιλιά» Σύμφωνα με τον Χρήστο Χαιρόπουλο, ο Γιάννης Σπάρτακος, με την εμφάνισή του στην ελληνική μουσική σκηνή, άλλαξε τη μορφή του ελληνικού τραγουδιού, υποτάσσοντας το ρυθμό, που μέχρι τότε κυριαρχούσε, στη μελωδία.

” GREEK BOLERO ” και ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ με την ορχήστρα του XAVIER CUGAT

Το τραγούδι «Θα σε πάρω να φύγουμε» του Γιάννη Σπάρτακου, γραμμένο το 1942, είναι το πρώτο ελληνικό τραγούδι που έγινε παγκόσμια επιτυχία, μπήκε στο Βιβλίο Γκίνες ως Greek bolero και παίχτηκε από διάσημες ξένες ορχήστρες όπως του Xavier Cugat. ΠΗΓΕΣ: www.in.gr, www.eirinika.gr, vlahopoulou.blogspot.com, www.iefimerida.gr, www.discogs.com, www.thelook.gr

                                                                                                                 

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ  Τα τραγούδια ανήκουν σε όποιον τα έχει ανάγκη