Φίλιππος Νικολάου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Νίκος Ιγνατιάδης
“Κλωνάρια λέξεων αδημονούν για Μάιο. Καθώς δραπέτες
φωτοστεφανων του Angelico μια θέση αγίου διεκδικούν μέσα στο ποίημα.”
(Ο. Ελύτης, Εκ του πλησίον)
ΜΑΗ ΜΟΥ
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική: Νίκος Ιγνατιάδης
Ενορχήστρωση: Νίκος Ιγνατιάδης
Ερμηνεία: Φίλιππος Νικολάου
Vinyl, LP, Album ” Μάη Μου ” 1985
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ: Ο Μάιος
Μάης, και “η δριμύτης της ανοίξεως είναι φιλί που ‘χω στο στόμα”
(Α. Εμπειρίκος, Ο πλόκαμος της Αλταμίρας)
Βίντεο της ΕΡΤ του 1986
Ο συνθέτης Νίκος Ιγνατιάδης με το Φίλιππο Νικολάου και την Σοφία Αρβανίτη
ΣΤΊΧΟΙ: Δημήτρης Ιατρόπουλος
ΜΑΗ ΜΟΥ
Μες το κλάμα της πόλης, σκονισμένο πρωί
κι οι άνθρωπο πουλιά τρομαγμένα
κυνηγούν σαν αγρίμια, μια μερίδα ζωής
και κανείς δε ρωτάει για σένα
Μάη μου, Μάη μου, γι αυτή τη πόλη που καίει
μόνο η αγάπη μας, μόνο η αγάπη μας, μόνο η αγάπη δε φταίει
Τα κοφτά σου τα μάτια, μες στα χέρια κρατώ
σαν κοχύλια στον ήλιο ανοιγμένα
και αν πεθάνει η πόλη, που δεν έχει ουρανό
παίρνω φως και ζωή από σένα
Μάη μου, Μάη μου, γι αυτή τη πόλη που καίει
μόνο η αγάπη μας, μόνο η αγάπη μας, μόνο η αγάπη δε φταίει
ΜΟΥΣΙΚΗ: Νίκος Ιγνατιάδης
Νίκος Ιγνατιάδης (σύντομο βιογραφικό)
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και έγινε ένας πολύ επιτυχημένος πιανίστας κλασικής μουσικής. Ήταν μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης. Το 1967 δημιούργησε τη δική του ορχήστρα που έως το 1975 αριθμούσε 30 μουσικούς.
Γνωστός από το Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού Θεσσαλονίκης αλλά και πιανίστας και ενορχηστρωτής της τηλεοπτικής εκπομπής «Μουσικές Παραλλαγές».
Διέπρεψε στην ελληνική δισκογραφία τη δεκαετία του ’80, γράφοντας και ορχηστρών οντας ορισμένα από σημαντικότερα ελληνικά τραγούδια για τους δημοφιλέστερους Έλληνες τραγουδιστές, που παραμένουν αγαπημένα μέχρι σήμερα.
Το 1987 έφυγε για την Ολλανδία όπου δημιούργησε μια πραγματικά λαμπερή καριέρα. Διηύθυνε τη Μητροπολιτική Ορχήστρα του Άμστερνταμ σε ένα προσωπικό του δίσκο με τίτλο «The Olympus Symphony», για την επιτυχία του οποίου τιμήθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Ολλανδίας το 1989 Έχει σημαντικές συνεργασίες με κορυφαία ονόματα της παγκόσμιας σκηνής, όπως η Νάνα Μούσχουρη, η Βίκυ Λέανδρος, ο Χούλιο Ιγκλέσιας, ο Σαρλ Αζναβούρ, ο Ντέμης Ρούσσος, ο Αλμπάνο και η Ρομίνα Πάουερ, ο Ένγκελμπερτ Χούμπερντινκ. Άλμπουμ του έγιναν πολύ επιτυχημένα στη Νότια Αφρική και στη Ρωσία.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ: Φίλιππος Νικολάου
Ερμηνευτής με λαμπερή διαδρομή στην διασκέδαση και τη δισκογραφία. Απ’ το ξημέρωμα της δεκαετίας του ’60 «πάντρεψε» το μοντέρνο με το ελαφρολαϊκό, καταφέρνοντας να δώσει ένα ισχυρό στίγμα με μεγάλες -στην εποχή τους- επιτυχίες, που μάλιστα ορισμένες εξ αυτών, αντέχουν και στα χρόνια: Όταν, Μια καρδιά για σένανε, Φύλλα φθινοπωρινά, το περίφημο Μεγιέ Μελέ, το Μαίρη άνοιξε την πόρτα, το Μου χρωστάς δε σου χρωστάω, Ε ρε και να ‘χαμε κ.ά.
Ο Φίλιππος Νικολάου καλημέρισε τη δεκαετία του ’80 με το σουξέ «Τόση καρδιά, τόση αγάπη» και παρουσίαζε τον ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο «Μια λαϊκή βραδιά με τον Φίλιππα Νικολάου» που λογω της απηχησης του, μέσα σε σύντομο διάστημα γνώρισε δύο απανωτές συνέχειες (Νο2 και Νο3 αντίστοιχα). «Ήμουν ο πρώτος που παρουσίασε το non stop» μου δήλωσε χαρακτηριστικά. Κι αυτό γιατί ο ερμηνευτής ήταν από εκείνους που «έγραφαν» και στην πίστα. Επίσης μια άγνωστη πλευρά του είναι αυτή του δημιουργού. Σε πολλά απ’ τα κομμάτια που αναφέρθηκαν νωρίτερα, και όχι μόνο, ο Νικολάου υπογράφει τη μουσική ή τα λόγια. Σαν συνθέτης και στιχουργός, έχει δώσει λαμπερές στιγμές και σε άλλους συναδέλφους του. Το «Όσο έχω φωνή» και το «Δώδεκα» στην Άννα Βίσση, το «Όχι θα κάτσω να σκάσω» στη Λίτσα Διαμάντη κ.ά.
Αλλά και σε τραγούδια άλλων δημιουργών άφησε το ανεξίτηλο ερμηνευτικό χνάρι του: Μάη μου, Στο άδειο μου πακέτο, Πάντα θα σ’ αγαπώ κ.ά.
Καλή Ακρόαση
