ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ / MELANCOLIA Peppino Di Capri

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ
Στίχοι: Νίκος Μαστοράκης
Μουσική: Fuchsberger, Cenci
Ερμηνεία: Peppino Di Capri
Vinyl, 7″, 45 RPM, Single ” Gira… Gira.. / Μελαγχολία ” 1966

MELANCOLIE
Lyrics / musik: Fuchsberger, Cenci
Vocals: Peppino Di Capri
Vinyl (7″) ” Melancholie / Ieri Sera A Quella Festa ” 1964

Βίντεο: Τα πλάνα του Peppino Di Capri είναι απο τη ταινία “Η ΑΘΗΝΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ” (1968) (σκηνοθεσία: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΚΑΡΥΔΗ FUCHS) εδώ τραγουδάει την άλλη μεγάλη επιτυχία του “Roberta” στην ΑΘΗΝΑΙΑ, Καλοκαίρι του ’67. Ο Montgomery Clift και η Elizabeth Taylor χορεύουν το πιο αισθαντικό μπλουζ στην ιστορία του κινηματογράφου από την ταινία του George Stevens ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ (1951).

ΣΤΙΧΟΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ
Μελαγχολία του Σεπτέμβρη
με ρωτάει πότε θα σε δω
Μα η βροχή του Σεπτέμβρη
ξέρει πως θα `ρθεις ξανά

Φωτογραφίες μου θυμίζουν
στιγμές που `σουν κοντά μου
και αγαπούσα το φως
κι αναμνήσεις παίρνουν αγκαλιά τους
τις γκριζες ώρες και μου λείπεις πολύ

Μελαγχολία του Σεπτέμβρη
με ρωτάει πότε θα σε δω
Δεν περιμένω καλοκαίρια
η ζωή τελειώνει εδώ
Και οι αναμνήσεις παίρνουν αγκαλιά
τους τις γκρίζες ώρες και μου λείπεις πολύ

Μελαγχολία του Σεπτέμβρη
με ρωτάει πότε θα σε δω
Μα η βροχή του Σεπτέμβρη
ξέρει πως θα `ρθεις ξανά

MÉLANCOLIE
Melancolie in settembre
mi dicevi tu non m’ami più
e fu così che in settembre
il sorriso tuo finì

Fotografie forse un po’ ingiallite
come le foglie che già son cadute
solo un ricordo forse un po’ sfocato
è tutto quello che mi resta di te

Melancolie in settembre
ti chiedevo quando tornerai
non m’aspettar in settembre
questo è l’ultimo per me

Solo un ricordo forse un po’ sfocato
è tutto quello che mi resta di te

Melancolie in settembre
mi dicevi tu non m’ami più
e fu così che in settembre
il sorriso tuo finì

Vinyl, 7″, 45 RPM, Single ” Gira… Gira.. / Μελαγχολία ” 1966

Vinyl (7″) ” Melancholie / Ieri Sera A Quella Festa ” 1964

22.ΙΙ.1964

ΠΕΠΙΝΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙ: Ο Peppino di Capri, σήμερον, 1ην μετα μεσημβρινήν, θα δεχθεί τους φίλους του και θα δωσει αυτόγραφα εις τα δύο καταστήματα Δίσκων Ορφανίδης, πλατεία Κολοκοτρώνη και οδός Κοραή 2.

Ήταν στην μόδα ο Peppino Di Capri….η μελαγχολία του Σεπτέμβρη στα παρτάκια στα σπίτια με τα μωσαϊκά ήταν η πιό ωραία διασκέδαση…..
Αγαπημένο μπλούζ της εποχής που μέσα από χαμηλωμένα φώτα και το αργό λίκνισμα οι υποσχέσεις έδιναν και έπαιρναν….. Τώρα να έχεις το σαρανταπεντάρι δισκάκι με την υπογραφή του Ιταλού στην θήκη ήταν υπόθεση. Το μαγαζί του Ορφανίδη με τους δίσκους μάζευε τους νεολαίους της εποχής με τα παντελόνια καμπάνα…. Υπήρχαν και τα μεταχειρισμένα για μικρά βαλάντια…στο Μοναστηράκι….τα έψαχνες με προσοχή να έχουν μικρές γρατζουνιές.
Το απορρυπαντικό ROL έκανε τότε μια έξυπνη διαφήμιση….με άδεια κουτιά έδινε 45 ράκια με σουξέ της εποχής κυρίως Ελληνικά…..
Από πικ απ το τεπάζ ήταν περισσότερο γνωστό αλλά και προσιτό σε τιμή….
Στα σαλόνια της έχουσας τάξης υπήρχαν έπιπλα με ενσωματωμένα πικάπ και ραδιόφωνα….
Όλοι διασκεδάζουν με τον τρόπο τους…..και βαζουν και ξαναβαζουν το ίδιο σαραπενταρι μέχρι που έβαλε τις φωνές η γειτόνισσα….. “….φτάνει….βάλε άλλο…το μάθαμε απ΄έξω αυτό….”

Πεπίνο Ντι Κάπρι… Σας λέει τίποτα το όνομα; μάλλον όχι. Και όμως ήταν στο στόμα μας αρκετά χρόνια πριν, όταν κάποιοι από εμάς ήμασταν νέοι και η μοναδική διασκέδασή μας ήταν κάποια πάρτι που κυρίως ήταν καλοκαιρινά και φθινοπωρινά. Τον θυμήθηκα χθες το πρωί καθώς η ημέρα ξημέρωσε φθινοπωρινή και μελαγχολική καθώς ήταν εκείνος που τραγουδούσε τη «μελαγχολία του Σεπτέμβρη». Στα Ιταλικά, αλλά μετά μεταφέρθηκε και στα Ελληνικά. Ένα πολύ όμορφο τραγούδι που χορεύεται σε στυλ μπλουζ και μας έδινε την ευκαιρία να έρθουμε τετ – α – τετ με τις κοπελιές μας. Να αγκαλιάσουμε λίγο παραπάνω την πλάτη τους με το ένα χέρι μας ή και με τα δύο, αν τα κορίτσια έβαζαν και τα δύο χέρια τους στο λαιμό μας. Κάτι που ήταν πάντα ζητούμενο, αλλά όταν δεν είχε επιτυχία περιοριζόμασταν να κρατάμε το ένα χέρι τους, έχοντας το άλλο στην πλάτη.
Η «μελαγχολία του Σεπτέμβρη», λοιπόν, μαζί με κάποια άλλα τραγούδια της εποχής ήταν από τα αγαπημένα γιατί μας έδιναν αυτές τις ευκαιρίες και γι’ αυτό υποθέτω ότι θα τα θυμούνται πολλοί από τους νεολαίους εκείνης της εποχής. Και ο Πεπίνο Ντι Κάπρι είχε και μια φωνή γεμάτη πάθος, βελούδινη και ήταν από τις πιο γλυκές στιγμές εκείνων των συνάξεων.
Έτσι, για να μην ξεχνάμε αυτά με τα οποία μεγαλώσαμε…

                                                                                     Πηγές: www.kaliterilamia.gr., www.kathimerini.gr., www.alithia.gr, lefkadaonline.gr

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν