ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΓΙΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
Στίχοι: Δημήτρης Λάγιος
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
Vinyl, LP, Album ” Ερωτική Πρόβα ” 1991
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ (στο ΣΤΟΥΝΤΙΟ)
ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ ζωντανά στο MEGA
Εδώ από την παρουσίαση του δίσκου σε αθηναικό θέατρο τον Νοέμβριο του 1991 τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο του συνθέτη.
ΣΤΙΧΟΙ ΜΟΥΣΙΚΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΓΙΟΣ
ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
Να ονειρεύομαι απ’ το παράθυρο να ταξιδεύω
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Η σωτηρία μου είναι ο θάνατος και το κορμί σου
να μπαίνω μέσα σου να καταστρέφομαι και να πεθαίνω
Να ονειρεύομαι απ’ το παράθυρο να ταξιδεύω
σ’ ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Να αγγίζω το βυθό και να ξοδεύομαι γιατί το θέλω
σ’ ένα πλατύ γιαλό στην εγκατάλειψη λευκού χειμώνα
Να ονειρεύομαι απ’ το παράθυρο να ταξιδεύω
Η γύμνια λάμπει με του λευκού τη λάμψη
μαγεύει το θάνατο με το λευκό
απουσία κι όλα τίποτα, δαπάνη, γύμνια…
Να ονειρεύομαι απ’ το παράθυρο να ταξιδεύω
με τον έρωτα γύρω και το θάνατο κάτω απ’ τα μάτια
Ξόδεμα συνέχεια δεν υπάρχουν μάσκες
τ’ όνειρο είναι που μαγεύει
Ανοίγω…..ξημερώνει…..
Vinyl, LP, Album ” Ερωτική Πρόβα (στο θάνατο) ” 1991
ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΒΑ (ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ)
Η «Ερωτική πρόβα» είναι σίγουρα η πιο προσωπική δουλειά του. Πρόκειται για ένα χορόδραμα, την εντελώς δική του πρόταση στο χώρο του μουσικο χορευτικού θεάματος. Μια μουσική παράσταση με χορό και τραγούδια. «Εrotic prove thanatic» το έλεγε και αναζητούσε τη λύτρωση περιγράφοντας με μουσική και ποίηση- σε στίχους δικούς του και ένα του Μάνου Ελευθερίου την πορεία προς το τέλος. Έχοντας επίγνωση του δικού του τέλους που πλησιάζει, βρίσκει την τεράστια καλλιτεχνική δύναμη να γράψει αυτό το έργο, το 1989 Το πρώτο τραγούδι της συλλογής ήταν το « Μαρία σ’ αγαπώ». Τραγούδι αφιερωμένο στη μητέρα του που είχε χάσει νωρίς. Συνέχισε με ορχηστρικά κομμάτια τα οποία στη συνέχεια, μέσα στην τριετία 1989-1991, συμπληρώθηκαν από διάφορα τραγούδια.
Μια πρώτη μορφή του έργου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό, με τη μορφή μικτής παράστασης (μουσική – χορός – τραγούδι) το 1990. Το σπουδαιότερο αυτό έργο του αποτελεί και το κύκνειο άσμα του. Η «Ερωτική πρόβα στο θάνατο», είναι ένα χορόδραμα που περιγράφει την πορεία προς το τέλος με όλες τις συναισθηματικές διακυμάνσεις. Στις 11 Απριλίου του 1991, ο Δημήτρης Λάγιος πεθαίνει από καρκίνο. Ήταν μόλις τριάντα οκτώ χρονών. Ο τελευταίος προσωπικός δίσκος του Δημήτρη Λάγιου και κορυφαία δημιουργική στιγμή του δημιουργού, δισκογραφήθηκε και κυκλοφόρησε δύο μήνες μετά τον πρόωρο θάνατό του, με προσπάθειες του Νταλάρα και άλλων. Ο Γιώργος Νταλάρας ερμηνεύει τα περισσότερα τραγούδια στον δίσκο. Συμμετέχουν, επίσης, ο Χάρης & ο Πάνος Κατσιμίχας και η Σαβίνα Γιαννάτου.
Ο συνθέτης, δύο μέρες πριν φύγει από τη ζωή, υπαγόρευσε στην Άννα Νταλάρα το παρακάτω σημείωμα που συμπεριλήφθηκε στην έκδοση του δίσκου:
” Η ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΒΑ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ είναι μια μουσική συλλογή από 18 τραγούδια κι ορχηστρικά μέρη που γράφτηκε την περίοδο ’89-’91. Πρωτοπαίχτηκε στο Αθηναϊκό Θέατρο στα ”Δρώμενα ’90” με τη μορφή μικτής παράστασης (μουσική-χορός-τραγούδι). Έχοντας στο νου μου το συγκεκριμένο δίσκο, διάλεξα εννιά απ’ αυτά τα τραγούδια προσθέτοντας τιμητικά κι ένα τραγούδι για την Ελλάδα με λόγια του αγαπημένου μου Μάνου, φωτεινό οδηγό στη στιχουργική μου προσπάθεια. Ένα αδελφικό ευχαριστώ είναι λίγο για τον Γιώργο, που φώτισε τις μέρες της ”ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΠΡΟΒΑΣ” με τη φωνή του, την αποφασιστικότητά του, την αγάπη του. Ο Γιώργος τραγούδησε τα πρώτα μου τραγούδια στον ”Ήλιο τον Ηλιάτορα” κι από τότε η παρουσία του και η φωνή του συνοδεύει τη σκέψη μου σε κάθε τι καινούργιο που γράφω. Ευχαριστώ ειλικρινά, τον Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα και την Σαβίνα Γιαννάτου για την ευαισθησία τους. Ευχαριστώ τον Νίκο Κούρο για την πολύτιμη βοήθειά του. Άκουσε τα τραγούδια μου με τους δικούς μου ήχους, ξεπερνώντας την αναγκαστική απουσία μου από το studio. Ευχαριστώ όλους τους μουσικούς για τη συμβολή τους στο μουσικό αποτέλεσμα. Ευχαριστώ πολύ τον Γιάννη Ψυχοπαίδη για την προσφορά του. Τέλος ευχαριστώ τον Γιώργο Μακράκη για την αμέριστη φροντίδα του. Ακούγοντας τα τραγούδια μου να παίρνουν την τελική τους μορφή, θέλησα να απαλείψω τις δύο τελευταίες λέξεις από τον τίτλο. Το τραγούδι ”Μαρία” το ‘χω γράψει για τη μητέρα μου.”
Οι ερμηνευτές των τραγουδιών: Πάνος Κατσιμίχας, Σαβίνα Γιαννάτου, Γιώργος Νταλάρας και Χάρης Κατσιμίχας στο στούντιο στην ηχογράφηση του δίσκου το 1991
Ο Δημήτρης Λάγιος με τη σύζυγό του Πέγκυ και τη κόρη του Υακίνθη
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΓΙΟΣ: ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ (αντιγράφουμε απο το δικο του site www.dimitrislagios.gr)
Ο Δημήτρης Λάγιος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, στις 7 Απριλίου 1952.
Γη μουσικής και ποίησης, τόπος φτωχός και πονεμένος. Έπαιξε στις γειτονιές της θάλασσας και βαφτίστηκε στους έρρινους και υγρούς ήχους της επτανησιακής διαλέκτου. Περπάτησε στους δρόμους και στα μέτρα του Σολωμού, του Κάλβου και, όταν μεγάλωσε, τους έκανε δασκάλους, ήρωες και εμπνευστές του έργου του.
Στη Ζάκυνθο, έμαθε τα γράμματα των χρωμάτων και των ήχων, κι έμεινε για πάντα μαθητής τους. Διδάχτηκε τις ώχρες και τα μοβ, το αφρισμένο κύμα που σπάει πάνω στους γκρεμούς του Γέρακα και την ουράνια ηχώ της γλώσσας των ποιητών.
Αυτές ήταν οι «σπουδές» που δεν εγκατέλειψε ποτέ και που τον οδήγησαν στην έρευνα, στη μελέτη, στην καταγραφή και στη διδασκαλία έργων της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής.
Αποτέλεσμα αυτής της έρευνας κι αυτής της αγάπης ήταν έξι δισκογραφικές δουλειές και η δημιουργία ενός συνόλου καλλιτεχνών, που το ονόμασε «Μουσικό Ασκηταριό» και με τη βοήθεια του οποίου διοργάνωσε γιορτές «Τέχνης και Λόγου» στη Ζάκυνθο.
Στα βράχια της Ζακύνθου τον βρήκε η Μουσική να ονειρεύεται. Εκεί τον μάγεψε η θάλασσα και τον ευλόγησε. Δεν το ξέχασε ποτέ αυτό.
Τη Ζάκυνθο την αγαπούσε πάντα. Της «αφιέρωσε» και τη μονάκριβη κόρη του, την Υακίνθη.
Ακολουθούν πολλά χρόνια σπουδών. Πιάνο, ανώτερα θεωρητικά και κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας, δίπλα σε μεγάλους δασκάλους, όπως ο Μιχάλης Βούρτσης και ο Δημήτρης Δραγατάκης. Αργότερα, εντατικά μαθήματα μουσικής ανάλυσης, δίπλα στον άλλο μεγάλο δάσκαλο, τον Ernest Brown, στην Αμερική, όπου έμεινε τέσσερα χρόνια.
Στην Αμερική, γνώρισε και τη γυναίκα του Πέγκυ, την «αιώνια» σύντροφο του.
Το 1979 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου ασχολείται με διάφορες μορφές σύνθεσης. Μελετά, επιμελείται, οργανώνει, διασκευάζει και γράφει, γράφει… μουσική για το θέατρο, μουσική δωματίου, μουσική για μπαλέτο, τραγούδια, έργα συμφωνικά, έργα ορχηστρικά για διάφορα όργανα, μελοποιεί ποιητές, γράφει στίχους… Δουλεύει πολύ, ακατάπαυστα, με πάθος. Δουλειά που φαίνεται κι από την εργογραφία του.
Σαν να ήξερε ότι δεν προλαβαίνει, παρόλο που το θάνατο δεν τον υποψιαζόταν.
Στις 7 Απριλίου 1985, ημέρα των γενεθλίων του, γεννήθηκε ο «μυστικός του έρωτας», όπως τον αποκαλούσε. Η Κύπρος Με αφορμή μια συναυλία που δίνει εκείνη τη μέρα, γνωρίζει την κόρη αυτής της άλλης θάλασσας και την κάνει δική του. Τη λατρεύει και δεν την αφήνει ποτέ. Της αφιερώνει στίχους, μουσικές και τη ζωή του. Για την Κύπρο τραγούδησε, έκλαψε και προσπάθησε. Για την Κύπρο και τους ανθρώπους της, που τον αγκάλιασαν. Κι εκείνος τους έκανε οικογένειά του.
Γεννήθηκε Ζακυνθινός, επέλεξε να είναι Κύπριος.
Γιος μιας θάλασσας και εραστής μιας άλλης.
Στην Κύπρο και στη Ζάκυνθο: εκεί θα τραγουδάει, για πάντα, ο Δημήτρης Λάγιος τον Διονύσιο Σολωμό…
Δεν ακούγεται ούτ’ ένα κύμα
εις την έρμη ακρογιαλιά
λες κι η θάλασσα κοιμάται
μεσ’ σ’ της γης την αγκαλιά.
Στις ακρογιαλιές της Κύπρου και της Ζακύνθου κατοικεί σήμερα ο Δημήτρης Λάγιος.
ΠΗΓΕΣ: www.georgedalaras.com, www.discogs.com, https://stixoi.info,
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα τραγούδια ανήκουν σε όποιον τα έχει ανάγκη
