ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΣΟΥ ΟΙ ΧΑΝΤΡΕΣ
Στίχοι: Κώστας Πρετεντέρης
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Ερμηνεία: Δημήτρης Χορν
Vinyl, 7″, 45 ” Οι θαλασσιές σου οι χάντρες / Ποιος το ξέρει ” 1962

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: LES AU REVOIR

ΣΤΙΧΟΙ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ

ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΣΟΥ ΟΙ ΧΑΝΤΡΕΣ
Οι πράσινες οι κόκκινες θαλασσιές σου οι χάντρες
στα χέρια χθες εφέρανε
δέκα λεβέντες άντρες.
Φέραν κακό και ταραχή στης Κοκκινιάς τις μάντρες,
οι πράσινες οι κόκκινες οι θαλασσιές σου οι χάντρες.

Ωχ, βγάλε τα στολίδια σου
που βάζεις σαν περνάς και
πάψε τα παιχνίδια σου
και μην μας τυραννάς.

Τα κόκκινα τα πράσινα
τα μπλε σου τα βραχιόλια
τρελαναν τα Πετραλωνα
και έκαψαν τα Σεπόλια.
Μα αν βρεθεί ο μάστορας
θα κλαίει η καρδιά μου η δόλια
τα κόκκινα τα πράσινα
τα μπλε σου τα βραχιόλια

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Ένα αστείο που ξεκίνησαν ο Μίμης Πλέσσας με τον Κώστα Πρετεντέρη με στόχο τον Δημήτρη Χορν έγινε ένα από τα πιο διαχρονικά σουξέ της ελληνικής μουσικής.
Οι δύο δημιουργοί σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα τσιφτετέλι για να συμπληρώσουν το 45άρι δισκάκι που στη μια του πλευρά ακουγόταν το “Ποιος το ξέρει” από την φωνή του Δημήτρη Χορν.Έπεισαν τον ηθοποιό να τους πει και το τσιφτετελάκι στο στούντιο έτσι για να το ακούσουν. Ο Χορν με την πεποίθηση ότι γίνεται πλάκα είπε το τραγούδι αβίαστα και πολύ εκφραστικά. Κι ενώ όπως λέει ο ίδιος το λαϊκότροπο αυτό άσμα προοριζόταν για την Τζένη Βάνου, όταν η συμπαθής αοιδός εμφανίστηκε στο στούντιο, δεν την άφησαν αν το τραγουδησει. Κράτησαν την εκτέλεση του Χορν και έγινε ανέλπιστα ένα τεράστιο σουξέ.
Ο Χορν εξομολογείται: ” Μου ζήτησαν να το πω για να δουν πώς ακούγεται. Ο ηχολήπτης όμως το έγραψε και τους άρεσε. Όταν ήρθε η Τζένη Βάνου να το τραγουδήσει, την έδιωξαν. Εγώ βέβαια δεν το είπα για να γίνει δίσκος. Το είπα για να το ακούσουν αυτοί. Είναι δε και αηδέστατο τραγούδι. Ξέρεις τι είναι μετά να έχω παίξει του Ριχάρδους και τους Αμλέτους και να με σταματούν για τις Χάντρες;”

Ο Δημήτρης Χορν, αναφορικά με τα δικά του καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα, ζούσε μόνο για το θέατρο. Τίποτα δεν τον ενδιέφερε περισσότερο από το θέατρο, και όλα τα υπόλοιπα, με τα οποία είχε καταπιαστεί κατά καιρούς, και για λίγο, τα υποτιμούσε. Και τον κινηματογράφο, και την τηλεόραση εννοείται, ακόμη και τον ρόλο του ως τραγουδιστή, όπως και το ραδιόφωνο. Παρότι θα μπορούσε να διαπρέψει σε όλα, επιχειρώντας πολλές παράλληλες πορείες (κινηματογραφικές, τηλεοπτικές, δισκογραφικές κ.λπ.), στην πράξη έμεινε μακριά από τα πάντα, τουλάχιστον από την δεκαετία του ’60 και μετά, ενώ αυτό το «από τα πάντα» περιλαμβάνει κατά κάποιον τρόπο ακόμη και το θέατρο, αφού κι εκεί, τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του, οι εμφανίσεις του υπήρξαν μάλλον λίγες και σποραδικές.

Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΟΡΝ
Στην δισκογραφία ο Δημήτρης Χορν, αν και ενέδωσε ελάχιστα, έγραψε και εκεί ιστορία. Όλος ο κόσμος ξέρει τα τραγούδια που έχει ηχογραφήσει. Κατ’ αρχάς τα πιο γνωστά τραγούδια του Δημήτρη Χορν είναι τα «Ας είν’ καλά το γινάτι σου» και «Πες μου μια λέξη» (σ’ αυτό τραγουδάει μαζί με την Μάρω Κοντού) εξαιτίας του ότι ακούγονταν μέσα στα χρόνια συνεχώς, ως ενσωματωμένα στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Αλλοίμονο στους Νέους» (1961), μια ταινία που προβαλλόταν και προβάλλεται τακτικά από τα τηλεοπτικά κανάλια. Και στα δύο τραγούδια οι μουσικές ήταν του Μάνου Χατζιδάκι, ενώ οι στίχοι ανήκαν στον Αλέκο Σακελλάριο. Ένα ιστορικό, ένα θρυλικό τραγούδι του Δημήτρη Χορν είναι φυσικά «Ο ηθοποιός», σε μουσική και στίχους του Μάνου Χατζιδάκι από το μουσικοθεατρικό έργο και το ανάλογο άλμπουμ (LP) «Οδός Ονείρων»
Υπάρχουν τέσσερα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη, τα οποία ερμηνεύει ο Δημήτρης Χορν – τρία εκ των οποίων είναι πασίγνωστα, πολυτραγουδισμενα και πολυαγαπημένα. Λέμε για τα «Ξέρω κάποιο αστέρι» (φωνητικά Τζένη Βάνου), «Οι θαλασσιές σου οι χάνδρες» και «Ποιος το ξέρει», με την τετράδα να συμπληρώνει το «Μιας πεντάρας χαρά».
Τα τραγούδια αυτά κυκλοφόρησαν σε δύο δίσκους 45 στροφών στα τέλη του ’50 και τις αρχές του ’60, στην μικρή εταιρεία Monte Carlo, για να ανθολογηθούν αργότερα σε διάφορες «συλλογές» και να αγαπηθούν από τον κόσμο.

Το πρώτο δισκάκι ήταν το «Μιας πεντάρας χαρά / Ξέρω κάποιο αστέρι» (1959). Τα τραγούδια ήταν «ελαφρά» φυσικά, με το δεύτερο απ’ αυτά, το «Ξέρω κάποιο αστέρι», να βραβεύεται (με δεύτερο βραβείο), στο Α Φεστιβάλ Τραγουδιού Ε.Ι.Ρ., το 1959. Μόνο που, στην διοργάνωση, δεν το τραγουδούσαν ο Δημήτρης Χορν με την Τζένη Βάνου, αλλά η Νάνα Μούσχουρη με το Τρίο Καντσόνε.

Vinyl, 7″, 45 ” Οι θαλασσιές σου οι χάντρες / Ποιος το ξέρει ” 1962

Το δεύτερο δισκάκι, με τα τραγούδια «Οι θαλασσιές σου οι χάντρες / Ποιος το ξέρει» (πάντα με μουσικές Μίμη Πλέσσα και στίχους Κώστα Πρετεντέρη) κυκλοφόρησε επίσης από την εταιρεία Monte Carlo, το 1960 ή και αρχές του ’61, και αποτέλεσε, δισκογραφικά τουλάχιστον, την πιο μεγάλη επιτυχία εκείνα τα χρόνια για τον Δημήτρη Χορν. Και τα δύο τραγούδια έχουν τις μικρές ιστορίες τους. «Οι θαλασσιές σου οι χάνδρες», ένα τσα-τσα / τσιφτετέλι, ακούστηκε και στην ταινία του Κλέαρχου Κονιτσιώτη «Η Αθήνα τη Νύχτα» (1962), ένα ντοκιμαντέρ της εποχής, όπου ο Δημήτρης Χορν, στα ραδιοφωνικά στούντιο της εποχής με σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε μεταξύ άλλων φανταστικά γράμματα ακροατών σε κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη και ερμήνευσε τις περίφημες «Χάντρες» σε στίχους του τελευταίου και μουσική του Μίμη Πλέσσα.
Και τα δύο τραγούδια, και «Οι θαλασσιές σου οι χάνδρες» και το «Ποιος το ξέρει», είναι άρρηκτα δεμένα, εννοείται, με τη φωνή του Δ. Χορν και ακούγονται φυσικά και σήμερα, 60 χρόνια αργότερα, σε γιορτές, πάρτυ κ.λπ. στα σπίτια, στα κλαμπ ή την τηλεόραση.
Η ΠΙΚΡΑΓΑΠΗΜΕΝΗ: Πέρα απ’ αυτά τα οκτώ τραγούδια (τέσσερα του Μάνου Χατζιδάκι και τέσσερα του Μίμη Πλέσσα), που είπε μέσα σε λίγα χρόνια, από το 1959 έως το 1962, ο Δημήτρης Χορν, υπάρχει ένα ακόμη από την ίδια (εποχή), που δεν ξέρουμε πόσο γνωστό είναι. Όχι γιατί είναι σπάνιο αναγκαστικά ή γιατί δεν έχει μπει σε κάποιες συλλογές (βασικά σε μία, την οποία είχε επιμεληθεί ο Μάκης Δελαπόρτας το 2006), αλλά γιατί δεν μεταδίδεται και δεν μοιράζεται. Κρίμα, γιατί είναι ένα από τα ωραιότερα αυτού του σπουδαίου καλλιτέχνη. Λέμε για το τραγούδι «Η πικραγαπημένη» σε μουσική Δημήτρη Τερζάκη και στίχους Νίκου Γκάτσου, από το 1962. ΠΗΓΕΣ: www.discogs.com, www.lifo.gr,www.ogdoo.gr, https://stixoi.info, www.fosonline.gr

ΚΑΛΗ ΑΚΡΌΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν