ΗΛΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑΣ
Ο ΙΟΥΔΑΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ – ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
1. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Ο ΙΟΥΔΑΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Πλούταρχος Ρεμπούτσικας
Ερμηνεία Γλυκερία
CD, Album ” Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα ” 1999
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γλυκερία
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γλυκερία (ζωντανά)
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ (ζωντανα στο MEGA)
ΣΤΙΧΟΙ: ΗΛΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ
Ο ΙΟΥΔΑΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ
Λίγο πριν μετανιώσω,
και μάθει πόσο φιλάει γλυκά.
Γράφω την απιστία του,
κι γοητεία του δε με νικά.
Γράφω την απουσία, την προδοσία
δύο φονικά.
Λίγο πριν μετανιώσω,
και μάθει πόσο φιλάει γλυκά.
Μα αυτός κοιτάει αγέρωχα,
και πουλάει φτηνά τον έρωτα.
Σαν Ιούδας φιλά υπέροχα,
μα δε με γελά, δε με ξεγελά.
Λίγο προτού να φύγω,
στο παραλίγο της αντοχής.
Πνίγω δικά του ψέματα,
και τα συμπλέγματα της ενοχής.
Λίγο πριν μετανιώσω,
και χάδι νιώσω άλλης ψυχής.
Λίγο προτού να φύγω,
στο παραλίγο της αντοχής.
Μα αυτός κοιτάει αγέρωχα,
και πουλάει φτηνά τον έρωτα.
Σαν Ιούδας φιλά υπέροχα,
μα δε με γελά, δε με ξεγελά.
Μα αυτός φιλά υπέροχα…
CD, Album ” Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα ” 1999
2. Η ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ: Ο ΙΟΥΔΑΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ
Σκηνοθεσία: Θανάσης Αντωνίου
Συγγραφέας: Μάιρα Παπαθανασοπούλου
Σενάριο: Δημήτρης Βάκης , Γιώργος Μακρής (I) , Γρηγόρης Καραντινάκης
Μουσική σύνθεση: Πλούταρχος Ρεμπούτσικας
Ο Alpha έκανε τη μεγάλη έκπληξη το 1999, με τη σειρά “Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα”, που βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Μάιρα Παπαθανασοπούλου. Η ιστορία εξελίσσεται γύρω από τη ζωή μιας γυναίκας που βρίσκεται σε αδιέξοδο, καθώς δεν μπορεί να βρει την ευτυχία ούτε στον άντρα, ούτε στον εραστή της και πατέρα του παιδιού της. Έτσι, το τηλεοπτικό κοινό βλέποντας τη Μαρία Τζομπανάκη να παιδεύεται ανάμεσα στον Δάνη Κατρανίδη και τον Δημήτρη Λιγνάδη.
Ένα τραγούδι για την προδοσία με τη μοναδική φωνή της Γλυκερίας που «έντυσε» τους τίτλους αρχής της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς του Alpha. Τους στίχους του διαχρονικού τραγουδιού έχει υπογράψει ο Ηλίας Κατσούλης και τη μουσική ο Πλούταρχος Ρεμπούτσικας.
Τα 4 αδέλφια ως ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ
Ο πατέρας Ρεμπούτσικας είχε δικό του κινηματογράφο στην Κάτω Αχαΐα, κωμόπολη 25 χλμ. δυτικά από την Πάτρα, με εξαιρετική θέα που φτάνει μέχρι Αιτωλοακαρνανία. Η μαμά Ρεμπούτσικα βοηθούσε στο ταμείο, και τα παιδιά αντί να ζηλέψουν τους σταρ και να θέλουν να γίνουν ηθοποιοί με τόσες ταινίες που είχαν δει, προτίμησαν να γίνουν μουσικοί. Ήταν και τού μπαμπά επιθυμία. Ψάλτης ο ίδιος, έστειλε τα παιδιά του στο Ωδείο. Η Ιωάννα έγινε πιανίστα και δασκάλα τού πιάνου αργότερα. Η Μαρία και η Ευανθία μάθανε βιολί, ο Πλούταρχος βιολοντσέλο. Σαν την Ευανθία, έγραψε και ο Πλούταρχος Ρεμπούτσικας τραγούδια. Ενώ παράλληλα, μαζί με την αδελφή του την Μαρία, συμμετείχε για χρόνια και στην Ορχήστρα Ποικίλης Μουσικής τής ΕΡΤ.
3. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Ο ΙΟΥΔΑΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΥΠΕΡΟΧΑ
Αφηγούμενη κωμικά τις δραματικές περιπέτειες μιας απατημένης 35άρας συζύγου και την τελική φυγή της προς τα εμπρός, η Μάιρα Παπαθανασοπούλου έφτιαξε ένα βιβλίο που άφησε εποχή στα μυθιστορήματα σχέσεων και το οποίο απεικονίζει την προβληματική θέση της γυναίκας στον παραδοσιακού τύπου γάμο, καθώς και την πρωτοφανή κρίση του θεσμού. Οταν, το 1998, κυκλοφορούσε από τις Εκδόσεις Πατάκη το μυθιστόρημα με τον ευρηματικό και αμφιλεγόμενο τίτλο «Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα», κανείς δεν θα μπορούσε να διανοηθεί την κατοπινή του σαρωτική επιτυχία. Ούτε ο εκδότης ούτε, βέβαια, η συγγραφέας του Μάιρα Παπαθανασοπούλου. Μια 30χρονη μεταφράστρια, πολύγλωσση και απόφοιτη της Γερμανικής Φιλολογίας, Τα βιβλία όμως έχουν το συνήθειο να αυτονομούνται μόλις αποκοπούν από τον συγγραφικό ομφάλιο λώρο και να αποφασίζουν μόνα τους για την τύχη τους. Ετσι ο «Ιούδας» έγινε ένα από τα σπουδαιότερα μπεστ σέλερ στην ιστορία των ελληνικών εκδόσεων, φθάνοντας τις 300.000 πουλημένα αντίτυπα, ενώ ταυτόχρονα μεταφέρθηκε στην τηλεόραση και μεταφράστηκε σε 18 γλώσσες.
Ενδεχομένως, πάλι, η τύχη αλλά και η κατάρα αυτού του βιβλίου να είναι ο τίτλος του. Αν λεγόταν απλώς «Απιστία», μπορεί και να περνούσε απαρατήρητο, ως το πρώτο βιβλίο ενός άγνωστου συγγραφέα. Ο συνδυασμός όμως της απιστίας με τη θρησκευτική παραβατικότητα ανεβάζει κατά πολύ τον πήχη του δράματος και της αναγνωστικής προσμονής. Από την άλλη, προδιαθέτει αρνητικά την κριτική, που θεωρεί έναν τέτοιο τίτλο εκ προοιμίου στερεοτυπικό.
Πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα που στα 18 της μένει έγκυος και παντρεύεται τον 23χρονο μέλλοντα πατέρα. Εκείνη είναι ερωτευμένη, αυτός λιγότερο, εκείνη αγωνίζεται να σώσει έναν γάμο που ξεκίνησε άσχημα, εκείνος όχι. Παρ’ όλο που εκείνη έχει τα περισσότερα χρήματα αρχικά, υποδύεται τον ρόλο της καλής μητέρας και συζύγου, μιας απλής νοικοκυράς που λέει και το τραγούδι, προκειμένου να κάνει τον γάμο να διαρκέσει. Επειτα από 17 χρόνια τα πάντα γκρεμίζονται μέσα της αφού καταλαβαίνει ότι ο σύζυγος την απατά, μεταξύ των άλλων και με την καλύτερή της φίλη. Ο σύζυγος φεύγει από το σπίτι. Οταν αποφασίζει να επιστρέψει είναι αργά. Η απατημένη σύζυγος φεύγει με τον άντρα μιας γυναίκας με την οποία την είχε αυτός απατήσει.
Αυτό που αποτυπώνεται με ιδιαίτερη σαφήνεια στο βιβλίο – και ίσως να προκάλεσε και μεγάλο μέρος της επιτυχίας του – είναι η κρίση του θεσμού του γάμου στο γύρισμα της χιλιετίας. Ενός θεσμού που, στην Ελλάδα τουλάχιστον, είναι ακόμη απόλυτα ταυτισμένος με τον απόηχο μιας θρησκευτικού τύπου κοινωνικής οργάνωσης. Εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου αποδεικνύεται ιδιαίτερα επιτυχημένος και, εντέλει, λιγότερο στερεοτυπικός από ό,τι φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση.
Η ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ ΜΑΙΡΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
«Προτιμώ να μελετήσω πιάνο παρά να γράψω. Ξέρω ότι δεν ακούγεται ορθό αυτό από έναν συγγραφέα αλλά ποτέ δεν θεώρησα τον εαυτό μου συγγραφέα. Και ας έχω γράψει πέντε βιβλία. Μου έλεγαν τότε φίλοι: ‘‘Μα είσαι τρελή; Σηκώνεσαι 6.30 να πας στη δουλειά ενώ έχεις βγάλει τόσα λεφτά από τον ‘Ιούδα’;’’ Δεν το έβλεπα όμως έτσι. Νιώθω ότι κάνω το κέφι μου. Οτι είναι μια μεγάλη ανάγκη -όταν έρχεται- και την ικανοποιώ». Για πολλούς είναι η συγγραφέας του ενός βιβλίου, του πρώτου της, που είχε αγγίξει τις 300.000 πωλήσεις. Για άλλους είναι αγαπημένη επιλογή στα ράφια του βιβλιοπωλείου παρά την οκταετή απουσία της, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το ότι και τα υπόλοιπα βιβλία της πούλησαν πάνω από 50.000 αντίτυπα έκαστο. Τι της έχει μείνει όμως από τον αναίτιο εκείνο πόλεμο που είχε δεχτεί πριν από 15 χρόνια, όταν κάποιοι την κατηγορούσαν ότι έβαλε τη ροζ λογοτεχνία στα βιβλιοπωλεία με τον «Ιούδα» της; «Και τι ωραίο χρώμα που είναι το ροζ. Να, και τα νύχια μου ροζ είναι», λέει όλο νόημα και συνεχίζει: «Ο άνθρωπος νομίζω ότι ωριμάζει. Είχα στενοχωρηθεί, όμως, πολύ. Εβγαιναν κάποιοι και έλεγαν ότι δεν θα είχε διάρκεια. Σας πληροφορώ, επειδή προχθές πήγα να πληρωθώ για την περσινή χρονιά από τον Πατάκη, ότι ο “Ιούδας” ακόμα με θρέφει κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Θυμάμαι ο Φρέντυ Γερμανός με μάλωνε που δεν θέλω να συστήνομαι ως συγγραφέας. ‘‘Οχι, παιδί μου, θα λες ότι είσαι συγγραφέας, μην ακούω χαζά’’, έλεγε. Είχαμε κάνει τέτοιες συζητήσεις λίγο πριν πεθάνει. Είχε καταλάβει ότι είχα στεναχωρηθεί τότε με τις κριτικές για τον ‘‘Ιούδα’’ και με είχε πάρει τηλέφωνο να μου πει: ‘‘Μη μασάς, παιδάκι μου’’. Δεν έχω πρόβλημα να μιλήσουν άσχημα για το έργο μου, έχω πρόβλημα όταν μιλούν για άσχετα πράγματα όπως το περιβάλλον μου ή τη ζωή μου ή ακόμα και το πρόβλημα υγείας που έχω. Εγώ νιώθω ευτυχής και είμαι σίγουρη ότι αυτοί που το έκαναν είναι βαθιά δυστυχισμένοι. Έχω ένα αυτοάνοσο νόσημα που λέγεται μυϊκή δυστροφία. Δεν μου αρέσει να μιλάω γι’ αυτό», εξομολογείται χωρίς να αλλάξει ο ευδιάθετος τόνος της φωνής της και προσθέτει: «Γίνομαι έξαλλη όταν διάφοροι άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου επειδή ετοιμάζουν μια καινούρια δουλειά λένε κι ένα ‘‘πέρασα καρκίνο’’, στον βωμό της διαφήμισης για να δείξουν ότι είναι άνθρωποι. Ελάχιστοι ήξεραν το πρόβλημά μου. Βέβαια πλέον φαίνεται, οπότε είναι χαζό να το κρύβω. Και όλα τα υπόλοιπα τα έχω αφήσει πίσω μου. Εστιάζω στα καλά». Ποια είναι αυτά; «Εχω γνωρίσει τον Γιάννη Ξανθούλη που ήταν ο αγαπημένος συγγραφέας των φοιτητικών μου χρόνων. Και τη Μάρω Βαμβουνάκη. Μάλιστα ο κ. Ξανθούλης είχε παρουσιάσει και το τελευταίο μου βιβλίο, το αστυνομικό, πριν από οκτώ χρόνια. Ειλικρινά δεν θυμάμαι τι έλεγε ο άνθρωπος γιατί δεν τον πρόσεχα. Τον κοιτούσα μόνο και σκεφτόμουν: ‘‘Για φαντάσου, ο άνθρωπος που διάβαζα όταν ήμουν φοιτήτρια και έλεγα τι ωραία γραφή είναι αυτός που κάθεται δίπλα μου και με παρουσιάζει’’».
πηγες: www.discogs.com, https://stixoi.info, www.tanea.gr, www.protothema.gr
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν
