ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΛΙΩΚΑΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ
ΡΟΖ
Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας , Αφροδίτη Μάνου
Vinyl, LP, Album ” Και άλλα πολλά εμπριμέ ” 1988
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΛΙΩΚΑΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΛΙΩΚΑΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΛΙΩΚΑΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ, ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ, ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΡΟΖ
Πάντα ονειρευόμουνα ένα ανοιχτό τζιπάκι
μόνο αυτό μας έλειπε τώρα τι να σου πω
πάντα γκρινιάρα ήσουνα κι αγύριστο κεφάλι
κι εσύ είχες την απαίτηση να σε υπηρετώ
Ηθελα στην ντουλάπα μου να υπάρχει μια τάξη
ηθελα στην ντουλάπα μου να γίνεται χαμός
παλιές φωτογραφίες μου θα `θελα να `χες κάψει
μπροστά στους ξένους θα `θελα να `σαι πιο σοβαρός
Πόσο άλλαξες πόσο άλλαξα
τα όνειρά μου κόκκινα
τα όνειρά μου άσπρα
ρούχα μαζί που πλύθηκαν
κι έχουνε γίνει ροζ
Ήθελα στα γενέθλια να μου `φερνες λουλουδια
ήθελα στα γενέθλια μόνος μου να τα πιω
να με γλυκονανούριζες τα βράδια με τραγούδια
άσε με πήγε τέσσερις θέλω να κοιμηθώ
Κοίτα καλέ που έμπλεξα θα σκάσω απ’ το κακό μου
πάνω που ετοιμαζόμουνα το ίδιο να σου πω
βρε αν δε σ’ ερωτευομουνα θα `κανα το δικό μου
εγώ να δεις τι θα `κανα μα έλα που σ’ αγαπώ
Πόσο άλλαξες πόσο άλλαξα
τα όνειρά μου κόκκινα
τα όνειρά μου άσπρα
ρούχα μαζί που πλύθηκαν
κι έχουνε γίνει ροζ
Vinyl, LP, Album ” Και άλλα πολλά εμπριμέ ” 1988
Το Νοέμβριο του 1988, κυκλοφορεί ο τρίτος προσωπικός δίσκος του Μηλιώκα με τίτλο «Και άλλα πολλά εμπριμέ». Τα περισσότερα τραγούδια ακούγονται πολύ και γίνονται γνωστά, χωρίς όμως το άλμπουμ να φτάσει τις πωλήσεις του προηγούμενου. Ωστόσο, εδώ υπάρχει ένα από τα πιο όμορφα, δημοφιλή, διαχρονικά και πολυτραγουδισμενα ντουέτα στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Ο λόγος για το πασίγνωστο «Ροζ», το οποίο ο Μηλιώκας μοιράζεται με την Αφροδίτη Μάνου.
Από εκεί και πέρα, ξεχωρίζουν τα «Ερωτεύτηκα» (άκρως «πριμοδοτούμενο» από την εταιρεία στα ραδιόφωνα της εποχής), «Ρε τι έχω πάθει μαζί σου», «Πω-πω τι πάθαμε», τα μελαγχολικά «Σχέδια» και «Πάλι πιωμένος και μόνος», αλλά και το τόσο επίκαιρο και διαχρονικό «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες». Μάγος ήσουν, Γιάννη;
Η ιστορία πίσω από’ το «Ροζ» του Μηλιώκα
Ένα απ’ τα τραγούδια που αγαπήθηκαν πολύ στην ελληνική δισκογραφία, είναι το κομμάτι σε στίχους και μουσική του Γιάννη Μηλιώκα με τίτλο «Ροζ» Ξεχώρισε αμέσως το ιδιαίτερο ντουέτο του ροζ με την Αφροδίτη Μάνου και τον Γιάννη Μηλιώκα, που έμεινε στην ιστορία κυρίως για την αλληγορία των στίχων του και την ιδιαίτερη σύνθεσή τους. Είναι γραμμένο στη μορφή ατάκας-απάντησης και μιλάει για τη συμβίωση και τη μακροχρόνια δέσμευση στις ανθρώπινες σχέσεις.
Το «Ροζ» ήταν ένα τραγούδι που ουσιαστικά προέκυψε από ένα λάθος… στο πλυντήριο. Κόκκινο ρούχο, μαζί με λευκό στον ίδιο κάδο, στην ίδια πλύση που εν τέλει κατέληξαν ροζ, δια χειρός του Μηλιώκα, αποτέλεσαν την έμπνευση του τραγουδιού το οποίο γράφτηκε μονοκοπανιά όπως δήλωσε σε συνέντευξή του. Στην ουσία του, πρόκειται για βιώματα κοινά, που έχει ο καθένας μας, που βλέπει στους γονείς, τον εαυτό του, τους φίλους του. «Θεωρούσα ότι όσα ζω είναι αρκετά απλά και κοινά, δεν πίστευα ότι θα έχει τόσο θερμή ανταπόκριση αυτό που έχω να πω», δηλώνει ο ίδιος. Πολλές φορές οι άνθρωποι, ευρισκόμενοι σε μια σχέση, αδυνατούμε ν’ ακολουθήσουμε τα όνειρά μας και νιώθουμε να περιοριζόμαστε μόνο σ’ αυτά που θέλει ο σύντροφός μας, για να μην τον δυσαρεστήσουμε. Ενώ στην αρχή της σχέσης μπορεί να είναι όλα μέλι-γάλα και να νιώθουμε πλήρεις, στο πέρασμα του χρόνου η φθορά από τις προσωπικές μας προσδοκίες που έμειναν ανεκπλήρωτες, είναι αναπόφευκτη. Κι αυτό συμβαίνει γιατί καμιά φορά ξεχνάμε πως έχουμε ένα κοινό όνειρο και το μπερδεύουμε με το όνειρο του άλλου, που παραμένει πάντα απολύτως δικό του και δεν είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό. Άλλο εσύ, άλλο το ταίρι σου κι άλλο η σύμπραξή σας, που έχει δική της οντότητα.
Το ροζ δεν είναι απλώς μια μελωδία που γράφτηκε χωρίς να έχει να πει κάτι. Από μια μικρή ιστορία απλύτων, έγινε μια κανονικότατη ανάλυση σχέσεων. Το ροζ είναι ένα ρεαλιστικό ερωτικό τραγούδι, που περιγράφει μια αληθινή πολύχρονη σχέση με τα σκαμπανεβασματα της, διότι κανείς δεν έζησε ποτέ μια σχέση που όλα είναι αγγελικά πλασμένα. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ν’ αντιμετωπίσεις τις εντάσεις μέσα σ’ αυτή, να βάλεις νερό στο κρασί σου, χωρίς όμως να πάψεις να είσαι ο εαυτός σου.
Ο Γιάννης Μηλιώκας είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης κι ένας ξεχωριστός δημιουργός που έκανε την εμφάνισή του τη δεκαετία του ’80, πορεύτηκε σαν «μοναχικός καβαλάρης» και κατάφερε μέσα από τα τραγούδια του να είναι πάντα διαχρονικός και επίκαιρος. Ένας «μοναχικός καβαλάρης» που ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη, πέρασε από το «Κακοσάλεσι», δημιούργησε και ερμήνευσε «Για το καλό του (αλλά και το δικό μας…)» κι όταν είδε το χώρο του τραγουδιού να γίνεται «Ροζ», έφυγε «Στο έτσι». Μας προετοίμασε όμως ότι «Κάπου θα συναντηθούμε» και κράτησε την υπόσχεσή του!
Ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ένα βιωματικό καλλιτέχνη που περιμένει πρώτα να ζήσει κάτι και μετά να το καταγράψει. Δεν ήταν ποτέ των «δημοσίων σχέσεων», δεν στηρίζεται στα «κολλητηλίκια» του χώρου. Ήθελε μόνο να μιλάει μέσα από τα τραγούδια του και αυτό έκανε και κάνει. Άλλοτε μας ταξιδεύει με τα τραγούδια του κι άλλοτε μας κάνει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και δούμε αυτά που ίσως δυσκολευόμαστε να πούμε.
ΠΗΓΕΣ: www.discogs.com, www.pancreta.gr, www.pillowfights.gr, www.newsbeast.gr, www.apopsilive.gr,
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ Τα τραγούδια ανήκουν σε όποιον τα έχει ανάγκη