ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΜΙΖΑΚΗΣ, ΣΩΤΙΑ ΤΣΩΤΟΥ

ΣΤΕΛΛΑ
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης
Ερμηνεία: Κώστας Βενετσάνος
1. Vinyl, 7″, 45 “Στέλλα / Τι μου μεινε απ’ αυτό το καλοκαίρι” στη MINOS 1969
2. Vinyl, 7″, 45: “Το τανγκό της Αθήνας / Στέλλα ” στη MARGOPHONE 1969

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΣ studio

ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΣ video

ΣΤΙΧΟΙ: ΣΩΤΙΑ ΤΣΩΤΟΥ

ΣΤΕΛΛΑ
Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
παίξε τις κούκλες σου και γέλα
τρέξε στις λάσπες στ’ ανηφόρια
είσαι πολύ μικρή γι’ αγόρια

Ξέρεις παιχνίδια, ξέρεις τρέλες
Στέλλα με τις χρυσές κορδέλες
μα το παιχνίδι της αγάπης
θα κάνεις χρόνια να το μάθεις

Είναι πικρό, είναι σκληρό
σε βασανίζει σ’ ανασταίνει
ένα παιχνίδι που κανείς
ποτέ σωστά δεν το μαθαίνει

Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
παίξε τις κούκλες σου και γέλα
τρέξε στις λάσπες στ’ ανηφόρια
είσαι πολύ μικρή γι’ αγόρια

Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
όσο μπορείς ακόμα γέλα
ώρα την ώρα θα βραδιάσει
θα `ρθει η ζωή και θα περάσει

Ξέρεις του κόσμου τα παιχνίδια
Στέλλα με τα ξανθά κοτσίδια
μα της αγάπης το παιχνίδι
πολλούς καημούς μικρό μου κρύβει

Είναι πικρό, είναι σκληρό
σε βασανίζει σ’ ανασταίνει
ένα παιχνίδι που κανείς
ποτέ σωστά δεν το μαθαίνει

Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα
όσο μπορείς ακόμα γέλα
ώρα την ώρα θα βραδιάσει
θα `ρθει η ζωή και θα περάσει.

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΙΜΙΖΑΚΗΣ

ΣΤΕΛΛΑ (ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ)
Το πρώτο τραγούδι του Γιώργου Κριμιζάκη που δισκογραφήθηκε στην εταιρεία «Μίνως Μάτσας και Υιός» στα τέλη του 1969 ήταν η «Στέλλα», σε στίχους της αείμνηστης Σώτιας Τσώτου. Ένα τραγούδι σταθμός στην πορεία του αλλά και ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια εκείνης της εποχής. Τραγουδήθηκε από όλη την Ελλάδα χάρη στον πρώτο διδάξαντα, Κώστα Βενετσάνο, αλλά και κατοπινούς εκτελεστές, κυρίως τον Γιώργο Μαρίνο και τον Μιχάλη Βιολάρη. Στην ηχογράφηση της πρώτης εκτέλεσης πιάνο παίζει ο Γιώργος Χατζηνάσιος.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Πως η «Στέλλα» έγινε τραγούδι, ανοίγοντας το δρόμο στην Τσώτου για την μετέπειτα λαμπρή πορεία της.
Διηγείται ο συνθέτης του τραγουδιού, Γιώργος Κριμιζάκης:
«Ο Νίκος Καζής, καταξιωμένος ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου, είχε την μπουάτ «Ταβάνια» στην Πλάκα. Μια μέρα μου λέει:
«Εχω φίλη μου μια δημοσιογράφο, η οποία – κατά τη γνώμη μου – γράφει καλούς στίχους και μου ζήτησε να της γνωρίσω νέους συνθέτες, για να μπορεί να κάνει και αυτή μια αρχή. Μάλιστα μου είπε, ότι μέσω κάποιου γνωστού της έστειλε μερικούς στίχους της στον Κώστα Χατζή, ο οποίος της είπε ότι θα τους μελοποιήσει».
Αφού συμφωνώ, την επόμενη μέρα ήρθε ο Κώστας Βενετσάνος και χαρούμενος μου σύστησε την κοπελίτσα που είχε το όνομα, Σώτια Τσώτου! Εκείνη μάλιστα μου είχε φέρει κι ένα χαρτάκι με στίχους της, το οποίο έβαλα στη τσέπη του σακακιού μου και της είπα ότι θα το κοίταζα όταν επέστρεφα στο σπίτι μου μετά το μαγαζί.
«Τι ώρα μπορώ να σου τηλεφωνήσω αν θέλω κάτι;» τη ρώτησα.
«Μπορείς από τις 2 μετά τα μεσάνυχτα, μέχρι και τις 6.30 το πρωί, γιατί τέτοιες ώρες γράφω!».
Το βράδυ που τέλειωσε το πρόγραμμα και μπήκα στο αυτοκίνητο για να φύγω – έμενα στην πλατεία Βικτωρίας τότε- καθώς οδηγούσα έβγαλα από το σακάκι μου το χαρτί με τους στίχους της. Τους διάβασα μια, τους διάβασα δυο: «Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα, παίξε τις κούκλες σου και γέλα…».
Μέχρι να πάω στο σπίτι -ήταν τόσο κοντά άλλωστε από την Πλάκα- το τραγούδι είχε ολοκληρωθεί μέσα στο αυτοκίνητο! Το πρώτο που έκανα μόλις μπήκα μέσα, ήταν να καθίσω στο πιάνο και να παίξω τη μελωδία που στο μεταξύ είχα σκεφτεί και ύστερα πήγα κατευθείαν στο τηλέφωνο και την κάλεσα.
Της έπαιξα στο πιάνο από το τηλέφωνο τη «Στέλλα» και αφού το άκουσε, μου είπε: «Τι τραγούδι Θεέ μου είναι αυτό; Γιώργο σ’ ευχαριστώ! Από σήμερα, θα είμαστε το νέο καλλιτεχνικό ζευγάρι, που δεν θα χωρίσει ποτέ!»
Και έτσι έγινε: Το 90% των τραγουδιών μου, τα έγραψα σε στίχους της!». πηγή:Εφημερίδα Πελοπόννησος

1. Vinyl, 7″, 45 “Στέλλα / Τι μου μεινε απ’ αυτό το καλοκαίρι” στη MINOS 1969

2. Vinyl, 7″, 45: “Το τανγκό της Αθήνας / Στέλλα ” στη MARGOPHONE 1969

ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΣ (μικρό βιογραφικό)
Ο πρωτεργάτης της ασπρόμαυρης τηλεόρασης Κώστας Βενετσάνος μιλάει στον Αλκίνοο Μπουνιά στην Espresso ( 22-09-2018) για τη μεγάλη καριέρα του, τα πρώτα μουσικά βήματα στις μπουάτ, το θεατρικό ξεκίνημα με τη Σοφία Βέμπο και η συνεργασία με τον θρυλικό Οικονομίδη. O Κώστας Βενετσάνος έχει βάλει τη σφραγίδα του στα πρώτα βήματα της ελληνικής τηλεόρασης, παρουσιάζοντας θρυλικές μουσικές εκπομπές.
” Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη του πολέμου! Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια, όχι μόνο λόγω της άσχημης περιόδου που διένυε τότε η Ελλάδα, αλλά και γιατί μας εγκατέλειψε ο πατέρας μου όταν ήμουν οκτώ μηνών. Όταν μεγάλωσα και μπήκα στον καλλιτεχνικό χώρο, δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω το επίθετο του πατέρα μου κι έτσι χρησιμοποίησα το ψευδώνυμο «Βενετσάνος»

με τη μητέρα του όταν ήταν μικρός

” Τον πατέρα μου τον είδα δύο φορές στη ζωή μου, για πρώτη φορά σε ηλικία 10 ετών και αργότερα, όταν ήμουν γνωστός κι έκανα τηλεόραση, ήρθε και με βρήκε εκείνος για περιουσιακούς λόγους. Οταν πέθανε στη Βραζιλία, όπου ζούσε, δεν πήγα στην κηδεία του. Δεν ένιωθα την ανάγκη να πάω. Η αλήθεια είναι ότι δεν τον συγχώρεσα ούτε μετά τον θάνατό του. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα από το να εγκαταλείπεις το παιδί σου, και μάλιστα σε αυτή την τόσο τρυφερή ηλικία… Έκανε οικογένεια με μια άλλη γυναίκα. Εξαφανίστηκε από εμάς το 1939 και επανεμφανίστηκε το 1948 μ’ ένα εξώγαμο παιδί, αγόρι κι αυτό, ζητώντας από τη μητέρα μου να του δώσει διαζύγιο για να το αναγνωρίσει – όπως κι έγινε.
Είχα μια πάρα πολύ καλή μητέρα, την κυρία Αννα, η οποία στάθηκε βράχος στο πλευρό μου. Ηρθαμε στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη όταν ήμουν πέντε ετών – το αποφάσισε η ίδια. Περάσαμε διά πυρός και σιδήρου. Εκείνη ξενοδούλευε κι εγώ σπούδαζα σε νυχτερινό, ενώ παράλληλα δούλευα. Κοντά στο σπίτι μας υπήρχε μια βιοτεχνία πλαστικών, στην οποία εργαζόμουν, και από αυτή τη δουλειά έχω ένσημα από την ηλικία των 12 χρόνων. Η μητέρα μου, η οποία όταν μπήκα στον καλλιτεχνικό χώρο ήταν μαζί μου στα κέντρα όπου εμφανιζόμουν, ακόμη και στις οντισιόν μου, ήταν η βασίλισσά μου και την πρόσεχα πολύ μέχρι το τέλος της ζωής της.
Καταρχάς να πω ότι στα εφηβικά χρόνια μου ήμουν κατηχητής και ήθελα να γίνω ιερωμένος. Σε αυτό αντέδρασε πολύ η μητέρα μου κι έτσι πέρασα στις άλλες μεγάλες αγάπες μου, που είναι το θέατρο και το τραγούδι. Μάλιστα, σπούδασα υποκριτική στις σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Λυκούργου Σταυράκου, έχοντας συμμαθητή μου τον Γιάννη Βόγλη. Πότε ξεκίνησα με το τραγούδι; Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, σε μπουάτ της Πλάκας, με τη Μαρία Δουράκη. Με το θέατρο ασχολήθηκα το 1966, στο πλευρό της Σοφίας Βέμπο, στο θέατρο της, και θα πρέπει να πω ότι αυτή η συνεργασία μου είναι από τις πιο σπουδαίες της καριέρας μου.”

” Εκτός απο τραγουδιστής εργάστηκα ως παρουσιαστής σε κέντρα, αναψυκτήρια και σε άλλα live προγράμματα…
Είχα μεγάλη ευχέρεια στον λόγο, με αποτέλεσμα να προσελκύσω το ενδιαφέρον του θρυλικού Γιώργου Οικονομίδη, που με πήρε ως βοηθό του στο Αλσος. Από αυτόν τον τεράστιο κονφερανσιέ και πολυτάλαντο καλλιτέχνη -που άδικα πλήρωσε όλα τα κακά της χούντας- διδάχτηκα πολλά.
Τη δική του σχολή ακολούθησα στις μετέπειτα δικές μου παρουσιάσεις στα αναψυκτήρια Ερμής, Αίγλη και Παλλήνη, καθώς και σε πάρα πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με την παρουσία των μεγαλύτερων καλλιτεχνών, όπως είναι η Γιορτή του Κρασιού του ΕΟΤ, το Καρναβάλι του Μοσχάτου, αλλά και τα καλλιστεία «Face of the year» που κάναμε με τον αείμνηστο Σταύρο Αλατά. Παρουσίαζα τις θρυλικές ψυχαγωγικές εκπομπές της τότε ΥΕΝΕΔ, όπως «Η χαρούμενη Αθήνα» και «Το βαριετέ», που πρόβαλλαν το ελληνικό τραγούδι στη δεκαετία του ’70.
Εκτός από αυτές τις δύο εκπομπές, που πραγματικά έγραψαν ιστορία φιλοξενώντας τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού, έκανα το 1968 και την πρώτη εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης, η οποία λεγόταν «Μουσική συνέντευξη».
Αξίζει να τονιστεί ότι, όταν ξεκίνησα την τηλεόραση, τα σκηνικά τα καρφώναμε και τα βάφαμε μόνοι μας – όλα τα κάναμε μόνοι μας. Παρ’ όλα αυτά, είχα προσκεκλημένους όλα τα μεγάλα ονόματα εκείνης της εποχής, όπως είναι ο Νταλάρας, η Μαρινέλλα, ο Βοσκόπουλος,ο Καλατζής, ο Πάριος και η Άννα Βίσση. Η Βίσση και ο Πάριος συγκαταλέγονται στους ελάχιστους καλλιτέχνες που έχουν αναγνωρίσει τη βοήθειά μου στην καριέρα τους.”

Από το ξεκίνημα του Κώστα Βενετσάνου την δεκαετια του ΄60 στην “Αρετούσα”της Πλάκας με την Μαρία Δουράκη και τον Δημήτρη Παναγόπουλο στο πιάνο

Στην «Απανεμιά» της Πλάκας ξανασυναντά την παλιά του αγάπη .Επιστρέφει το 2018 στην… Στέλλα του ο Κώστας Βενετσάνος. Εκεί όπου μόλις 16 χρονών πρωτοτραγούδησε για τον έρωτα και αργότερα είδε τα… Δάκρυα της «Στέλλας» να του απογειώνουν την καριέρα, ξαναγυρίζει ο Κώστας Βενετσάνος. Στην Πλάκα που αγάπησε και καθιερώθηκε με το «Νέο Κύμα» Εκεί, στην «Συνοικία των Θεών» που στην δεκαετία του’60, στην μπουάτ «Αρετούσα», στα σκαλάκια της Μνησικλέους, με την Μαρία Δουράκη και τον Δημήτρη Παναγόπουλο στο πιάνο, τραγουδούσαν για «Μιάς πεντάρας νιάτα» αλλά κι όλα εκείνα τα τραγούδια που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή: το«Νέο Κύμα».
Αυτό το …κύμα αγάπης, με νοσταλγικές αναμνήσεις από εκείνη την εποχή που τα συναισθήματα ήταν αγνά και αληθινά, θα μεταφέρει ο Κώστας Βενετσάνος στο πάλκο της τελευταίας μπουάτ,στην φημισμένη«Απανεμιά»

Επιστρέφει το 2018 στην… Στέλλα του ο Κώστας Βενετσάνος

Για την εποχή των μπουατ και του νέου κυματος τη δεκαετια του ΄60 λέει: ” Εγώ το έζησα αυτό το κλίμα πολύ νέος. Τραγουδούσα στην Πλάκα και ήμουν μόλις 16 χρονών! Τότε οι: Μιχάλης Βιολάρης, Καίτη Χωματά, Μαίρη Δαλάκου, Πόπη Αστεριάδη που ήταν λίγο μεγαλύτεροι από εμένα, είχαν ήδη καθιερωθεί ως καλλιτέχνες του Νέου Κύματος. Εγώ «έκλεβα» στοιχεία από αυτούς και τραγουδούσα την δεκαετία του’60, πριν κάνω επιτυχία με την «Στέλλα». Από τότε ήρθα στην δημοσιότητα και ως τραγουδιστής καθώς από το’68 ήμουν ήδη γνωστός παρουσιαστής από την τηλεόραση. ”
Για το τραγούδι, «Είναι νωρίς για δάκρυα Στέλλα» και για το ότι δεν έκανε άλλες μεγάλες επιτυχίες στο τραγούδι: ” Εγώ δεν «κυνήγησα» το τραγούδι γιατί « κυνηγούσα» την τηλεόραση ως παρουσιαστής και το θέατρο. Έγινα παρουσιαστής και σόουμαν.Δεν έκανα μουσική καριέρα επειδή δεν την επεδίωξα. Αν είχα συνεχίσει θα έκανα κι άλλα σουξέ. Η διαχρονική επιτυχία αυτού του τραγουδιού, απέδειξε ότι ήμουν άξιος ερμηνευτής κι ότι θα μπορούσα να κάνω πάνω από σαράντα- πενήντα επιτυχίες αλλά αυτό το τραγούδι κάνει για εκατό επιτυχίες! Κι είμαι πολύ ευτυχισμένος όταν το τραγουδάω γιατί βλέπω τον κόσμο να συγκινείται και να σιγοτραγουδάει “…
ΠΗΓΕΣ: https://tvf.gr, https://stixoi.info, www.discogs.com, www.espressonews.gr, www.espressonews.gr

με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν