ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ / ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ
ΤΑ ΜΑΤΟΚΛΑΔΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΟΥΝ
Στίχοι: Μάρκος Βαμβακάρης
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
78ρης της HMV AO-5652 1960
45ρακι στην HMV (7PG 2713) 1960
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ
Το βίντεο από την ταινία ” Εμείς τα μπατιράκια ” 1963
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ (σπάνιο)
Απόσπασμα από εκπομπή του ΡΙΚ (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου) αφιερωμένη στον Μάρκο Βαμβακάρη.
ΣΤΙΧΟΙ, ΜΟΥΣΙΚΗ: ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
ΤΑ ΜΑΤΟΚΛΑΔΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΟΥΝ
Τα ματόκλαδά σου λάμπουν βρε
σαν τα λούλουδα του κάμπου
σαν τα λούλουδα του κάμπου βρε
τα ματόκλαδά σου λάμπουν
Τα ματάκια σου αδερφούλα βρε
μου ραγίζουν την καρδούλα
μου ραγίζουν την καρδούλα βρε
τα ματάκια σου αδερφούλα
Τα ματόκλαδά σου γέρνεις βρε
νου και λογισμό μου παίρνεις
νου και λογισμό μου παίρνεις βρε
Τα ματόκλαδά σου γέρνεις βρε
Τα ματάκια σου να βγούνε βρε
σαν και μένα δε θα βρούνε
σαν και μένα δε θα βρούνε βρε
τα ματάκια σου να βγούνε
78ρης της HMV AO-5652 1960
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τραγουδάει Μάρκο Βαμβακάρη
Η σχέση του Μάρκου με τον Μπιθικώτση στη δισκογραφία ξεκίνησε στα 1949, όταν ο Μάρκος, μαζί με την Σούλα Καλφοπούλου και τον Στελλάκη Περπινιάδη, τραγούδησαν την πρώτη σύνθεση του Μπιθικώτση, «Το καντήλι τρεμοσβήνει», σε στίχους του Χαράλαμπου Βασιλειάδη ή Τσάντα, που κυκλοφόρησε σε δίσκο 78 στροφών Parlophone. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, ο Μάρκος άρρωστος και παραγκωνισμένος τόσο από τις εταιρείες, όσο και από τα μεγάλα νυχτερινά συγκροτήματα, αναγκάζεται να τραγουδά στις ταβέρνες, βγάζοντας «πιατάκι» για τα φιλοδωρήματα. Το 1959 ο Μπιθικώτσης, έχοντας την έγκριση του αφεντικού της Columbia Τάκη Λαμπρόπουλου, αλλά και του Βασίλη Τσιτσάνη που εκείνα τα χρόνια ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στην Columbia, πηγαίνει με ένα ποδήλατο στο σπίτι του Μάρκου στην Κοκκινιά και του ανακοινώνει πως θα ηχογραφήσουν σε δίσκο, τόσο τα παλιά του, όσο και τα καινούργια του τραγούδια… Από κει και πέρα αλλάζουν όλα, αφού ακολουθεί σειρά ηχογραφήσεων με τις μεγαλύτερες φίρμες της εποχής.
Μαρτυρίες Γρηγόρη Μπιθικώτση
Στην επιμελημένη από τον Πάνο Γεραμάνη βιογραφία του με τίτλο «Εγώ, ο Σερ» ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης αναφέρεται επανειλημμένα στον Μάρκο Βαμβακάρη: κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα των αφηγήσεων του: «Ο καθένας πρέπει να έχει στη ζωή, έστω και φανταστικά, ένα πρότυπο, έναν πνευματικό άνθρωπο. Πρέπει να έχει ρίζες για ν’ αντέξει στις θύελλες. Γιατί το δέντρο που δεν έχει ρίζες, δεν μπορεί να σταθεί όρθιο. Όμως, χρειάζεται και πότισμα, ώστε να παράγει καρπό. Εγώ, από παιδί δεκατριών ετών, είχα ως πρότυπο, ως πνευματικό πατέρα, τον Μάρκο Βαμβακάρη, από τη στιγμή που πρωτοάκουσα τη «Φραγκοσυριανή» και το «Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά». Σ’αυτόν ήθελα να μοιάσω και πήρα τον δρόμο στη ζωή μου. Δεν έγινα Βαμβακάρης. Όμως τον άγγιξα. Γι’αυτό και επιμένω. Να αγγίξετε κι εσείς τα δικά σας πρότυπα στη ζωή, τους επιτυχημένους ανθρώπους, όχι φυσικά με ζήλια, ούτε με κακία. Αλλά με δημιουργική πρόθεση και διάθεση. Είτε είναι γιατροί είτε πολιτικοί μηχανικοί είτε δάσκαλοι είτε καθηγητές είτε μηχανικοί αυτοκινήτων».
«Κάποτε, σε μια συνέντευξη που είχα δώσει πολύ παλιά, είχα πει ότι ο Μάρκος Βαμβακάρης είναι το δέντρο της λαϊκής μας μουσικής και όλοι οι άλλοι τα κλωνάρια. Βέβαια, μιλάω πάντα για τους κλασικούς λαϊκούς συνθέτες, όπου το μεγαλύτερο κλωνάρι είναι ο Βασίλης Τσιτσάνης. Και ακολουθούν οι: Γιώργος Μητσάκης, Απόστολος Καλδάρας, Μανώλης Χιώτης, Γιάννης Παπαϊωάννου κ.α.
Μια μέρα που με συνάντησε ο Βασίλης Τσιτσάνης – φαίνεται πως είχε διαβάσει τη συνέντευξη – μου λέει: “Καλά, όλα τα ξέρεις εσύ;” Και του απαντώ: “Ρε Βασίλη, εσύ δεν μου είχες πει ότι άκουσες στα Τρίκαλα, στο καφενείο του αδελφού σου, τον Μάρκο Βαμβακάρη; Και έμαθες μπουζούκι; Και είπες: “Θα γράψω κι εγώ λαϊκό τραγούδι”; Και έγινες ο Τσιτσάνης; Κι εγώ τον Μάρκο Βαμβακάρη άκουσα και ασχολήθηκα με το λαϊκό τραγούδι”.
Αν γινόταν και ξαναγεννιόμουνα – τώρα λέω αστεία – αλλά αν γινόταν κάτι τέτοιο και γινόμουν ξανά δεκατριών ετών και άκουγα τον Μάρκο Βαμβακάρη – όπως τον άκουσα παιδί στο Περιστέρι τρία βράδια συνεχώς και έφαγα το ξύλο της χρονιάς, επειδή πήγαινα στο σπίτι μου αργά – πάλι την ίδια πορεία θ’ ακολουθούσα. Πάλι το ίδιο θα πίστευα για τον Μάρκο Βαμβακάρη, ο οποίος δίχως να το ξέρει, έγινε ο πνευματικός μου πατέρας. Όλοι πρέπει να έχουμε έναν πνευματικό πατέρα. Είναι νόμος – ο μεγαλύτερος νόμος στη ζωή. Κι αν μίλησα πολύ για τον Μάρκο Βαμβακάρη, να με συγχωρέσετε. Σας συμβουλεύω να έχετε κι εσείς για πρότυπο έναν Μάρκο Βαμβακάρη να γεμίζει τις καρδιές σας».
«Ο Μάρκος Βαμβακάρης ήταν ο πρώτος που έγραψε λαϊκό τραγούδι με όλη τη σημασία της λέξης. Όπως μου είχε εκμυστηρευτεί ο ίδιος από τα πρώτα του τραγούδια, το 1932, η «Φραγκοσυριανή» ήταν ο… Θεοδωράκης (για την εποχή της) μέσα στους αμανέδες και στα σαντούρια από τα οποία σήμερα δεν ακούγεται κανένα. Ο Μάρκος, πιστεύω, είναι ο μόνος από τους λαϊκούς συνθέτες που θα μείνει στους αιώνες. Δεν ξέρω τι θα γίνει με τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη, γιατί κι αυτοί είναι πάρα πολύ μεγάλοι. Όμως, γι’αυτό που λέω είμαι σίγουρος. Δεν είναι τυχαίο που εβδομήντα χρόνια τώρα παίζεται κάθε βράδυ στα κέντρα και στα ραδιόφωνα ο Μάρκος Βαμβακάρης και η «Φραγκοσυριανή». Αγαπώ όλους όσοι τραγούδησαν Μάνο Χατζιδάκι και Μίκη Θεοδωράκη, αλλά ο Μάρκος Βαμβακάρης είχε στη μουσική του ένα πόνο πανελλαδικό. Αυτά τα λόγια που λέω μου τα ‘χουν πει όλοι οι κλασικοί συνθέτες του λαϊκού μας τραγουδιού: Γιώργος Μητσάκης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Απόστολος Χατζηχρήστος, Απόστολος Καλδάρας, Μανώλης Χιώτης και πολλοί άλλοι».
Ταινία ” Εμείς τα μπατιράκια ” 1963
Ταινία του 1963 σε σκηνοθεσία Χρήστου Κυριακόπουλου και σενάριο Δημήτρη Βασιλειάδη προβλήθηκε τη σαιζόν 1963-1964 και έκοψε 33.511 εισιτήρια. Ήρθε στην 72η θέση σε 92 ταινίες. Στην ταινία τραγουδούν οι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης και Γιάννης Βογιατζής.
Ηθοποιοί: Παντελής Ζερβός (κυρ Κώστας, ζαχαροπλάστης), Γεωργία Βασιλειάδου (τρελή), Γιάννης Μαλούχος (Θανάσης Μπακακάκης), Φραγκίσκος Μανέλλης (Ηλίας), Νίτσα Μαρούδα (Τριανταφυλλιά), Κώστας Βουτσάς (Παυσανίας), Έφη Οικονόμου, Νίκος Φέρμας, Γιώργος Ολύμπιος, Ταϋγέτη, Ιωάννα Μουρούζη, Μισέλ Πολλάτος, Αλέκος Δαρόπουλος, Σοφία Ονόρε, Δημήτρης Βορρές, Έλσα Μορλεν,
Περίληψη της ταινίας: Ο Θανάσης Μπαλακάκης (Γιάννης Μαλούχος) δουλεύει σαν βοηθός ζαχαροπλάστη σε μια πόλη της επαρχίας. Όταν τσακώνεται με το αφεντικό του, φεύγει για την πρωτεύουσα, για να βρει μια καλύτερη τύχη. Στο δρόμο για την Αθήνα, μένει για λίγο στο σπίτι του Ηλία (Φραγκίσκος Μανέλλης), ο οποίος τον φιλοξενεί για να τον παντρέψει με τη χαζούλα αδελφή του. Στη συνέχεια γνωρίζει την όμορφη Τριανταφυλλιά (Νίτσα Μαρούδα), αλλά μια τρελή γεροντοκόρη (Γεωργία Βασιλειάδου), που ο Θανάσης έσωσε από πνιγμό, τον ερωτεύεται παράφορα και τον καταδιώκει. Προκειμένου να ξεφύγει, ντύνεται μαθήτρια αλλά συλλαμβάνεται και μπαίνει στη φυλακή. Είναι όμως και πάλι άτυχος γιατί η η γεροντοκόρη τα έσπασε στο κέντρο, που τραγουδούσε ο Μπιθικώτσης και την οδηγούν στη φυλακή, στο ίδιο κελί μαζί του. Όταν βγαίνουν από τη φυλακή, καταφέρνει να ξεφύγει, και μαζί με την Τριανταφυλλιά παίρνουν μέρος σε έναν μεγάλο διαγωνισμό κεφιού και χορού…
ΠΗΓΕΣ: www.ogdoo.gr, ellinikoskinimatografos.gr, www.culturenow.gr,
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν
