Κώστας Σμοκοβίτης, Σταύρος Κουγιουμτζής, Άκος Δασκαλόπουλος

Σταύρος Κουγιουμτζής, Κώστας Σμοκοβίτης και Αμαλία Κουγιουμτζή στις πρόβες για το δίσκο «Τραγούδια του καιρού μας» το 1977

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟ ΜΟΡΤΑΚΙ
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνεία: Κώστας Σμοκοβίτης
LP, Album «Τραγούδια του καιρού μας» 1977

ΣΤΙΧΟΙ: ΑΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟ ΜΟΡΤΑΚΙ
Βάλε τα κόκκινα, τα μπλε, τα θαλασσιά
κι έλα στο μόλο που σφυρίζουν τα βαπόρια.
Λάμπει ο ήλιος και γιορτάζουν τα νησιά
κι όλο σου γνέφουν τ’ αχτένιστα τ’ αγόρια.

Το καλοκαίρι το μορτάκι
φιλί φιλί σού ζωγραφίζει το κορμί.
Κι εγώ στο χαμηλό πορτάκι
θέλω να μπω κι όλο ζητώ μιαν αφορμή.

Στο πηγαδάκι της αυλής σου τα πουλιά
πίνουν νερό κι ένα σκοπό σού τραγουδάνε.
Βάλε τα κόκκινα, τα μπλε, τα θαλασσιά
κι έλα μια βόλτα τα καράβια να μας πάνε.

Το καλοκαίρι το μορτάκι
φιλί φιλί σού ζωγραφίζει το κορμί.
Κι εγώ στο χαμηλό πορτάκι
θέλω να μπω κι όλο ζητώ μιαν αφορμή.

LP, Album «Τραγούδια του καιρού μας» 1977

Σταύρος Κουγιουμτζής – «Τραγούδια του καιρού μας» με τον Κώστα Σμοκοβίτη
Από το 1972 και το ξεκίνημα της καριέρας του, μέχρι και το 1979 που αποχώρησε από την Minos, ο Κώστας Σμοκοβίτης είχε την τύχη να τραγουδήσει σε πρώτη εκτέλεση συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Δημητρίου, ο Γιώργος Χατζηνάσιος. Σταθμός στην καριέρα του αποτελεί ασφαλώς το «Καλημέρα ήλιε» του Μάνου Λοΐζου το 1973. Ο πρώτος ουσιαστικά ολοκληρωμένος και ένας από τους σημαντικότερους δίσκους του, κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 1977 από τη Minos με τα «Τραγούδια του καιρού μας» του Σταύρου Κουγιουμτζή και στίχους των Μιχάλη Μπουρμπούλη, Άκου Δασκαλόπουλου, Βαρβάρας Τσιμπούλη, ένα ποίημα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη και ένα τραγούδι του Μάνου Ελευθερίου, που υπογράφει με το ψευδώνυμο Μάνος Ταξείδης. Με δυο τραγούδια συμμετέχει και η Αιμιλία Κουγιουμτζή… Δεύτερες φωνές κάνει η Άννα Βίσση.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε αρχικά με ένα πίνακα ζωγραφικής στο εξώφυλλο, σύντομα όμως αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε από διαφορετικό εξώφυλλο με τη φωτογραφία των συντελεστών. Πολύ αργότερα κυκλοφόρησε και σε cd, αρκετά δυσεύρετο σήμερα.

Τα «Τραγούδια του καιρού μας» ήταν έντεκα λαϊκά κομμάτια, με την ευαισθησία, τη μελωδικότητα και το στίγμα του συνθέτη τους, που ευτύχησαν να αποδοθούν από έναν τραγουδιστή (τον Κώστα Σμοκοβίτη), που αν και ερμήνευσε σπουδαίους δημιουργούς και τραγούδια, τελικά δεν κατάφερε να κάνει μεγάλη καριέρα. Η αντιμετώπιση από την τότε εταιρεία του, τη Minos, όπως άλλωστε έχει δηλώσει και ο ίδιος σε συνεντεύξεις του, δεν ήταν και τόσο θετική απέναντί του. Αλλά ακόμα και όταν άλλαξε εταιρεία (μετά από τον συγκεκριμένο δίσκο), παρόλο που έκανε κάποιες σημαντικές συμμετοχές αλλά και ολοκληρωμένους δίσκους, όπως αυτοί του Δερβενιώτη και του Μιχάλη Τερζή, δεν έκανε το μεγάλο «μπαμ»..
Συζητώντας πριν από 4 χρόνια με τον Κώστα Σμοκοβίτη, μου είπε τα εξής, σχετικά με αυτή τη δουλειά:  (απόσπασμα απο συνέντευξη του Κώστα Σμοκοβίτη στο Θανάση Γιώγλου 15/04/2013 στο Ogdoo.gr)            ….. “Το 1977 με φωνάζει ο Σταύρος και κάνουμε τα «Τραγούδια του καιρού μας». Τότε μέναμε πολύ κοντά με τον Μιχάλη Μπουρμπούλη το στιχουργό. Εγώ έμενα Αλεξάνδρας και Λουκάρεως κι αυτός από πάνω, προς το Λυκαβηττό. Όποτε κάναμε πρόβα γι’ αυτό τον δίσκο με το Σταύρο, πηγαίναμε μαζί με τον Μιχάλη. Ένα απόγευμα μου λέει ο Μιχάλης «Ρε Κώστα, έχουμε πρόβλημα». Του λέω «Τι πρόβλημα ρε Μιχάλη;» «Ο Σταύρος έχει κολλήσει…» μου λέει. «Πού έχει κολλήσει;» « Έχει κολλήσει διότι του λείπει ένα αλέγκρο κομμάτι, ένα γρήγορο κομμάτι, για να υπάρχει μια ισορροπία στο δίσκο κι αυτό τον καιρό μου αποκάλυψε ότι δεν έχει έμπνευση. Εγώ ξέρω όμως, ότι έχει γράψει κάποια έτοιμα τραγούδια, τα οποία δεν τα θεωρεί σημαντικά. Επειδή εσένα σ ’αγαπάει και σ ’εκτιμάει και το ξέρω, μου το ’χει αποκαλύψει, μήπως μπορέσεις να τον πείσεις εσύ, να βγει νωρίτερα αυτή η δουλειά, γιατί θα καθυστερήσει… Δεν ξέρω… Τον είδα πολύ απαισιόδοξο. Έχει ένα τραγούδι του Άκου Δασκαλόπουλου». Στο δίσκο επίσης είχε γράψει στίχους ο Άκος Δασκαλόπουλος, σε τραγούδια που έγιναν επιτυχίες. «Η μικρή οθόνη», «Το μπλου-τζιν» και «Το καλοκαίρι το μορτάκι». Και πρόσεξε να δεις τη μεγαλοψυχία του Μιχάλη του Μπουρμπούλη. Δεν το εκμεταλλεύτηκε για να δώσει ένα στίχο στο Σταυρο, για να κάνει δικό του τραγούδι και να έχει περισσότερα στο δίσκο. Κι όπως συζητούσαμε στο δρόμο μου λέει «Για πες του να σου παίξει το κομμάτι να το ακούσεις». Στο ραντεβού αυτό της πρόβας μου λέει ο Σταύρος «Κώστα θα καθυστερήσουμε λιγάκι, γιατί δεν έχω έμπνευση αυτό τον καιρό και μας λείπει ένα τραγούδι το οποίο πρέπει να είναι γρήγορο…» Του λέω «Δεν έχεις κανένα έτοιμο ρε Σταύρο;» Εγώ είχα «πάρει γραμμή» από τον Μπουρμπούλη. «Ε, έχω κάτι» μου λέει… «Γίνεται να μου το παίξεις να το ακούσω κι εγώ;» Και μου παίζει «Το καλοκαίρι το μορτάκι». Μόλις το ακούω «τρελαίνομαι». Και του λέω «Σταύρο, αυτό το τραγούδι θα το πω για τον εαυτό μου, όπως θα πω και τα υπόλοιπα τόσο για τον εαυτό μου, όσο και για σένα, αλλά σε παρακαλώ, εγώ το θέλω αυτό το τραγούδι». Μου λέει «Σοβαρά; Εγώ το είχα για το καλάθι των αχρήστων». Έτσι, επί λέξει. Του λέω «σε παρακαλώ, βάλτε αυτό το τραγούδι και τελειώσαμε, γιατί μου αρέσει». «Σου αρέσει αυτό το τραγούδι;» Του λέω «Ναι». Κι έτσι μπήκε το τραγούδι αυτό και τελείωσε ο δίσκος και βγήκε. Αυτή είναι η ιστορία με τα «Τραγούδια του καιρού μας». Αργότερα βέβαια, το 1983, κάναμε συναυλίες στην Κρήτη με τον Σταύρο, με τη Βάσια Ζήλου, το Μιχάλη Δημητριάδη και την Αιμιλία. Ήταν μια ωραία, γόνιμη περίοδος. Θυμάμαι πόση λατρεία είχε όλη η Κρήτη για τον Σταύρο! Είχα την τύχη επίσης, μετά τη συνεργασία μας να γίνουμε και κουμπάροι. Με παντρεψε και μου βάφτισε και τον γιο μου τον Παναγιώτη… Κι αυτό το «μετά», θέλω να το τονισω, για να μη νομίσει ο κόσμος πως εκμεταλλεύτηκα τη σχέση μου με το Σταυρο για να μου γράψει τραγούδια…” 

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν