Το Μάη λένε πως θα βρέξει: Βούλα Σαββίδη
ΤΟ ΜΑΗ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΘΑ ΒΡΕΞΕΙ
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Γιώργος Αρσενίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βούλα Σαββίδη
LP, CD, Album ” Αλκυονίδα Μέρα ” 1996
ΜΟΥΣΙΚΗ: Γιώργος Αρσενίδης
ΣΤΊΧΟΙ: Ηλίας Κατσούλης
Το Μάη λένε πως θα βρέξει
και ένα παράπονο θα τρέξει να σου το πει.
Πως πέρασε όλος ο χειμώνας
όπως περνάει μισός αιώνας μες στη σιωπή.
Θ’ αλλάζουν μήνες κι εποχές
και τις λιακάδες οι βροχές θ’ ακολουθάνε
κι αν μπαίνουν τ’ άστρα σε τροχιές
χωρίς εσένα οι εποχές το ίδιο θα ‘ναι.
Το Μάη λένε πως θα βρέξει
και ένα παράπονο θα τρέξει να σου το πει.
Ιούλιο λέν θα συννεφιασει
Το μαύρο φως σου θα σκιάσει την αμμουδιά.
Τέλος Αυγούστου θα σου στείλω
το πρώτο του Σεπτέμβρη φύλλο απ’ την καρδιά.
Θ’ αλλάζουν μήνες κι εποχές
και τις λιακάδες οι βροχές θ’ ακολουθάνε,
κι αν μπαίνουν τ’ άστρα σε τροχιές
χωρίς εσένα οι εποχές το ίδιο θα ‘ναι.
Το Μάη λένε πως θα βρέξει
και ένα παράπονο θα τρέξει να σου το πει.
Αρχές Νοέμβρη θα χιονίσει
η απουσία σου θα ντύσει γη κι ουρανό.
Κι εγώ θα νιώθω πως παγώνω
σαν το καράβι που ‘ναι μόνο σ’ ωκεανό.
Θ’ αλλάζουν μήνες κι εποχές
και τις λιακάδες οι βροχές θ’ ακολουθάνε
κι αν μπαίνουν τ’ άστρα σε τροχιές
χωρίς εσένα οι εποχές το ίδιο θα ‘ναι.
LP, CD, Album ” Αλκυονίδα Μέρα ” 1996
Βούλα Σαββίδη: «Ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει δαιμόνιο να τον ταρακουνάει»
Στη δισκογραφία εμφανίστηκε το 1971 στο πλευρό του Χρήστου Λεοντή ερμηνεύοντας δύο τραγούδια στον δίσκο «12 παρά 5». Το 1974 ακολουθεί η συνεργασία με τον Μάνο Χατζιδάκι, όπου η ματιά του συνθέτη στο ρεμπέτικο την οδηγεί στα «Πέριξ». Οπως έχει σημειώσει ο Μάνος Χατζιδάκις στήριξε πάνω της ένα σημαντικό εγχείρημα: «Με «Τα Πέριξ», αρχίζοντας να επιλέγω και να τοποθετώ τα εβδομήντα, ίσως και ογδόντα πιο όμορφα τραγούδια της λαϊκής μας τούτης μουσικής περιοχής (σ.σ.: ρεμπέτικο), επιχειρώ να τα μεταφέρω μέσα από μια αυθεντικά γυναικεία μορφή, λαϊκή ζωγραφιά μετέωρη στον κήπο του Βοτανικού ή στο Μπαξέ-Τσιφλίκι, μαστορικά ζωγραφισμένη από τον Μόραλη, με τη φωνή ενός κοριτσιού από τη Θεσσαλονίκη που ονομάζεται Βούλα Σαββίδη».
Ενα εγχείρημα όμως που δεν είχε συνέχεια, εφόσον έμεινε σε έναν και μόνο δίσκο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Βούλα Σαββίδη δεν έμεινε στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού ακόμη και με αυτή τη δουλειά της. Ακολουθεί η συνεργασία με τον Μίμη Πλέσσα στα «Χαμένα χρόνια», το 1977, όπου η Βούλα Σαββίδη ερμηνεύει τα πέντε από τα 11 τραγούδια του δίσκου. Και μετά σιωπή. Η Βούλα Σαββίδη επανέρχεται εκ νέου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη συμμετοχή της σε τρεις δίσκους «Το φίλημα του χρόνου», «Καινούργια ρούχα» και «Αλκυονίδα μέρα».
Η αξία του τραγουδιού
Τη ζωή της Βούλας Σαββίδη μπορεί κάποιος να την περιγράψει και ως παραμύθι. Την ανακάλυψε ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος της Columbia και ένας εκ των τιμονιέρηδων της ελληνικής δισκογραφίας και μουσικής. Μαθήτρια ήταν όταν πήγε σπίτι της και της ζήτησε να υπογράψει συμβόλαιο. Μαθήτρια ήταν με στόχο να γίνει φιλόλογος. Για αυτό, όπως σημειώνει, «δεν είμαι εγώ από τις περιπτώσεις εκείνες που λένε ότι ήθελα να γίνω τραγουδίστρια από μικρή. Ξεκίνησα να κάνω ερασιτεχνικά πρόβα σε ένα μαγαζί με τον Μανώλη Μητσιά – τότε ήταν φαντάρος. Βρέθηκα να τραγουδώ τα βράδια, ανέβηκε ο Λαμπρόπουλος Θεσσαλονίκη, με άκουσε και έτσι άρχισαν όλα. Σαν αστείο».
Η Βούλα Σαββίδη συνεχίζει να τραγουδά επειδή κάποτε είδε δύο άνδρες να κλαίνε με τα τραγούδια που ερμήνευσε. «Ξέρετε, είναι δύσκολο να κάνεις τον άλλον να κλαψει με τα τραγούδια σου. Για αυτό αξίζει να τραγουδάς».
Καλή Ακρόαση
