Έλλη Πασπαλά, Apurimac
Οι Apurimac επιστρέφουν με το δικό τους τελευταίο ταγκό στη σύγχρονη Αθήνα. Η υπέροχη φωνή της Έλλης Πασπαλά συνοδεύει τα βήματα σε ένα αέναο χορό στα στενά του κέντρου, το Μοναστηράκι και το Σύνταγμα, σε ένα τραγούδι που θυμίζει πολύ τα ηχητικά τοπία των Gotan Project.
MI ULTIMO TANGO EN ATENAS
Στίχοι: Daniel Armando
Μουσική: Daniel Armando
Ερμηνεία Έλλη Πασπαλά ,Apurimac
Παραγωγή Άγγελος Σφακιανάκης ,Apurimac
ΣΤΙΧΟΙ / ΜΟΥΣΙΚΗ: DANIEL ARMANDO
MI ÚLTIMO TANGO EN ATENAS
Armonía neurótica en el microcosmο de la metrópoli
cultura narcisista en una monarquía dogmática
simfonia cacofonia, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideológico del barbarismο a la teoria
politico disléxico en parodia onírica
tiranía fantasma, dilema megalomano
de un metabolismo retórico sin tesis ni antítesis.
Este es mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Patriota heroicο, tragicο, sistemático
hipocresía paranoica sin diálogo esotérico
teatro irónico, sindicato plástico
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopía.
Energía hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto crítico sin entusiasmo, sin rima
La música epidémica en un pentagrama masoquista
y la simetría tóxica de un epílogo necrológico.
Este es mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
Hay un oasis aromático, paralelo, fisiológico
profeta enigmático, fenómeno crónico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues étnicos
en lírica éxtasis sus praxis
es el melódico y fantástico antropo.
Este es mi último tango en Atenas
tango llorón, que corre por mis venas.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: APURIMAC & ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Νευρωτική αρμονία στον μικρόκοσμο της μητρόπολης
Ναρκισσιστική κουλτούρα σε μια δογματική μοναρχία
Κακόηχη συμφωνία, πανδαιμόνιο στην ατμόσφαιρα
Ένα σύμβολο μελωδίας, μελόδραμα και τραγωδία
Ιδεολογικός οργασμός από τη βαρβαρότητα στη θεωρία
Δυσλεξικός πολιτικός σε ονειρική παρωδία
Τυραννία – φάντασμα, μεγαλομανία δίλημμα
ενός ρητορικού μεταβολισμού χωρίς θέση ή αντίθεση
Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα
ένα δακρύβρεχτο τανγκό που τρέχει από τις φλέβες μου
Ηρωικός πατριώτης, τραγικός, συστηματικός
Παρανοϊκή υποκρισία χωρίς εσωτερικό διάλογο
Ειρωνικό θέατρο, πλαστικό συνδικάτο
και το επίκεντρο της επιδημίας, ένα όνειρο, μια ουτοπία
Υπερβολική ενέργεια, δημοκρατικό αντίδοτο
Κρητικός λαβύρινθος χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς ρίμα
Επιδερμική μουσική σε ένα μαζοχιστικό πεντάγραμμο
και η τοξική συμμετρία ενός νεκρολογικού επιλόγου
Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα
ένα δακρύβρεχτο τανγκό που τρέχει από τις φλέβες μου
Υπάρχει μια αρωματική όαση, παράλληλη, φυσιολογική
Αινιγματικός προφήτης, χρονικό και ορθόδοξο φαινόμενο
Χωρίς ρατσισμούς και εξτρεμισμούς, χωρίς εθνικά ταμπού
Με μια λυρική έκσταση είναι πράξη
είναι το μελωδικό και φανταστικό ανθρώπινο ον
Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα
ένα δακρύβρεχτο τανγκό που τρέχει από τις φλέβες μου
APURIMAC
Είναι ένα από τα μακροβιότερα γκρουπ στην Ελλάδα. Οι Apurimac με τα κόνγκας τους, τις τιμπάλες τους, τα μπόγκος, τις μαράκες, τις κιθάρες, τις τρομπέτες τους… λικνίζονται στα μέρη μας από το 1983 με επίσημη έναρξη το 1986 (ο πρώτο δίσκος). Apurimac σημαίνει ο «Θεός του Λόγου». Ο «θεός», ο οποίος σύμφωνα με τον πολιτισμό των Ίνκας κατέβηκε στη γη για να δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να μιλήσουν και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.
Apurimac
Daniel Armando: προγραμματισμός, τραγούδι, κρουστά
Μάκης Παπαγαβριήλ: προγραμματισμός, τραγούδι, κιθάρα
Τάκης Βαρελάς: μπάσο
Βαγγέλης Κατσαρέλης: τρομπέτα
Δημήτρης Καραγιάννης: σαξόφωνο
Σταύρος Λινός: πλήκτρα
Marcos Carrera: ινδιάνικα κρουστά
Σήμερα ο Daniel Armando (ιδρυτής του γκρουπ) διατηρεί σταθερά την ελαφρώς λατινοαμερικάνικη απόχρωση όταν μιλάει ελληνικά, αλλά κι αυτό έχει εγγραφεί πλέον στη συλλογική μας μνήμη – όπως και το ότι Apurimac εν Ελλάδι σημαίνει ταξίδι στις θάλασσες της Καραϊβικής, στα δάση των Άνδεων, στις σάλσες και τα τανγκό της Αργεντινής, πάντα σε συνδυασμό με στίχο ελληνικό…
Οι Apurimac χρησιμοποιούν παραδοσιακά όργανα με ποικιλία ηχοχρωμάτων, ενώ συνδυάζουν τις λεπτές παραδοσιακές αποχρώσεις της Ινδιάνικης μουσικής των Άνδεων με το δυναμισμό του Αφροκουβάνικου ρυθμού της Καραϊβικής.
Πρόκειται για ένα τραγούδι που εμπνεύστηκε ο Αργεντινός συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, όταν κατά την διάρκεια επίσκεψης του στη Κούβα είδε σε ένα βιβλιοπωλείο ένα βιβλίο με τίτλο: Οι 17.000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα. Ένα ισπανικό τραγούδι που περιλαμβάνει μόνο ελληνικές λέξεις κάνει το γύρο των ελληνικών social media και σαρώνει. Έτσι το τραγούδι του ενώ ακούγεται ισπανικό δεν έχει ούτε μία ισπανική αλλά μόνο ελληνικές οι οποίες λόγω της ισπανικής προφοράς ακούγονται σχεδόν ίδιες με την ελληνική προφορά! Ο ίδιος δήλωσε ότι : Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι Ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μού πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες; Δεν χρειάζεται. Όλες οι λέξεις πού δηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι Ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες είπε…
Ευρεία χρήση ελληνικών λέξεων στην ισπανική γλώσσα
Στην 4η ενότητα του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας μεταξύ άλλων εξετάζεται το θέμα της ευρείας χρήσης λέξεων ελληνικής προέλευσης σε άλλες γλώσσες. Η μαθήτρια του Γ1 Μ.Σ. έκανε μια μικρή έρευνα για την ισπανική γλώσσα και την παρουσιάζουμε παρακάτω. Τετάρτη, 1 Φεβρουαρίου 2012
Έχει διαπιστωθεί πως η Ελληνική γλώσσα έχει δανείσει πολλές από τις λέξεις της σε πολλές γλώσσες και μια από αυτές είναι και η Ισπανική. Ένας ισπανός καθηγητής (Ροδριγθεζ Αδράδος) μίλησε για την κρυφοελληνική, για να εξηγήσει πως η Ελληνική γλωσσική και η λεξιλογική επιρροή συνεχίζει να είναι ζωντανή στις σύγχρονες γλώσσες, αποτελώντας την βάση ενός διεθνούς λεξιλογίου σε όλες. Ένα σημαντικό μέρος του λεξιλογίου της Ισπανικής γλώσσας είναι προϊόν δανεισμού από την ελληνική. Ένα γνωστό Ισπανικό λεξικό (Raices griegas del lexico castellano, medico y cientifico) με ρίζες ελληνικής γλώσσας περιέχει 28.000 ελληνικές λέξεις. Όπως και στις άλλες γλώσσες το ελληνικό λεξιλόγιο στα Ισπανικά ανήκει ιδιαίτερα στην λόγια και επιστημονική γλώσσα, στις ακόλουθες κατηγορίες: γραμματική, λογοτεχνία, φιλολογία, πολιτική, τέχνες, εκπαίδευση, φιλοσοφία, τεχνολογία, θεολογία, εκκλησία και επιστήμες. Η επίδραση της ελληνικής γλώσσας είναι φανερή επίσης στα προθήματα (π.χ ana-, epi-, peri-,tele-, pros-, sin-, κ.α ), επιθήματα(π.χ -ismo, -itis, -ma, -sis, -terio) και άλλα μορφολογικά στοιχεία της ελληνικής. Έτσι βλέπουμε πως η Ελληνική γλώσσα έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εμπλουτισμό της Ισπανικής γλώσσας όπως πολλών άλλων, όπως π.χ. της αγγλικής, Πηγή: http://www.odeg.gr
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ τα χρόνια περνούν τα τραγούδια ταξιδεύουν
